Duża Polka
Bodzio milczał długą chwilę. Mechanicznie otworzył drugą butelkę piwa i spróbował całą zawartość wlać do jednej szklanki. Zdążyłam usunąć spod stołu plażową torbę
- To mógł być ten sam - rzekł wreszcie - Niedźwiedź, mam na myśli. Dał babie, żeby sobie potrzymała, może lubi bawić się czymś takim. Potrzyma, a potem
panda przejdzie do mnie
- Kiedy masz go dostać?
- Nie wiem. Pewnie lada chwila. Jeszcze nie powiedzieli jak, może podrzucą mi do domu...
- I co masz z nim zrobić potem? To już wiesz?
- Wiem, była mowa. Zanieść do portu i wetknąć do łodzi.
- Nie rąbnie kto?
- Tam pilnują.
Zastanowiłam się.
- No i nikt nie będzie wiedział, że to jest faszerowane dużą forsą...
(fragment książki)
Odpowiedzialność: | Joanna Chmielewska. |
Hasła: | Powieść polska - 20 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Kobra Media, 2001. |
Opis fizyczny: | 316, [4] s. ; 19 cm. |
Powiązane zestawienia: | |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz | |
Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Przygody Joanny można czytać w dowolnym porządku:
KlinMłoda, nieszczęśliwie zakochana kobieta siedzi kołkiem w domu, w oczekiwaniu na telefon od NIEGO. Wiadomo - zawsze dzwoni nie ten, kto ma zadzwonić. Tym razem jednak jest przynajmniej ciekawie: po pierwsze omyłkowo wydzwania przestępcza szajka, po drugie - nie do końca omyłkowo młody, przystojny lek na całe zło, czyli Ten Następny. W [...] |
Wszyscy jesteśmy podejrzaniJoanna, pisząc swoją nową powieść, ujawnia w pracy jej fabułę, nie spodziewając się niczego złego. Parę dni potem, dokładnie w taki sam sposób, jaki opisała w swojej książce, zostaje zamordowany jej kolega z pracy - Tadeusz Stolarek. Autorka zostaje oczywiście jedną z głównych podejrzanych, ale ten front podejrzanych ciągle [...] |
Krokodyl z kraju KarolinyW pierwszej chwili, bezpośrednio po powrocie, nie zauważyłam nic niezwykłego. Alicja była jak zwykle roztargniona, jak zwykle życzliwa i jak zwykle miała mało czasu. Ja też miałam mało czasu, bo musiałam odwiedzić wszystkich znajomych i przyjaciół nie widzianych od roku, wytarzać się na łonie stęsknionej rodziny i nie w głowie [...] |