Miejska Biblioteka Publiczna

Najobszerniejsza, najbardziej wnikliwa opowieść o legendzie amerykańskiego kina. Wyłania się z niej niezwykle barwny, wyrazisty portret młodego człowieka o pełnej sprzeczności, złożonej osobowości. James Dean potrafił być uroczy i uwodzicielski, ale też niemiły i szorstki (sam siebie nazywał wieśniakiem); wrażliwy, podatny na zranienia, nieśmiały, a jednocześnie przebiegły i bezwzględny; cechowały go nonkonformizm i buntowniczość, a zarazem ambiwalencja - tak w sferze seksualnej, jak i w innych aspektach życia. Szukał przyjaciół wśród tych, którzy coś znaczyli i potrafił czerpać od nich tyle, ile tylko mogli mu dać. W jednym z nielicznych wywiadów, jakich udzielił prasie, Dean powiedział: "Jestem bardzo poważnie myślącym, uczuciowym małym diablikiem, okropnym niezdarą (...) i do tego tak spiętym, że nie widzę, jak zachowują się inni ludzie wokół mnie. Wiem, że sam siebie bym nie zdzierżył". Dean chciał być nade wszystko dobry w tym, co robił. "Jestem zainteresowany prawdziwą sztuką, a nie jakimś tam gównem" - stwierdził w rozmowie z dziennikarzem, jak zwykle nie przebierając w słowach. Stewart Stern, autor scenariusza Buntownika bez powodu, powiedział o nim: "Ten dzieciak nie miał doświadczenia. Przyjechał ze wsi do wielkiego miasta, gdzie był manipulowany przez ludzi o światowych manierach, które były mu obce. Z tego, czego mogli go nauczyć, starał się zbudować dla siebie w bardzo krótkim czasie bagaż doświadczeń pozwalający mu żyć w tym świecie - sprostać nie tylko rolom, lecz także życiu. Wyczuwałem w nim straszliwe, rozdzierające poczucie nieprzystawalności i tęsknoty". Tragiczną śmierć aktora obwołano "samobójstwem przez roztargnienie" - niemało było podejrzeń, że na skutek owej "nieprzystawalności" skrywał w sobie pragnienie śmierci. Paradoksalnie to przedwczesne, nagłe odejście spowodowało, że krótkie, choć bardzo intensywne życie Jamesa Deana nabrało mitycznego wymiaru, urastając do rangi wielkiej amerykańskiej zagadki.

Lucy Worsley zdecydowała się pokazać życie Jane Austen z zupełnie nowej perspektywy. Odwiedziła różne domy, które miały szczególne znaczenie dla Jane - wielkie posiadłości i małe dworki, jej dom rodzinny, szkołę, ulubione letniska, gdzie spędzała wakacje. Każde z tych miejsc, i związani z nim ludzie, miały istotny wpływ na twórczość Austen.Badania Worsley rzucają nowe światło na Jane Austen, która zdaniem wielu wiodła spokojne życie, natomiast według autorki była pełną pasji kobietą, nieustannie walczącą o swoje prawo do wolności. JANE AUSTEN AT HOME to portret znanej autorki nie jako samotnej starej panny ale jako silnej i zdecydowanej kobiety, która odrzuciła 5 propozycji małżeństwa, bo wiedziała, że może przyjąć tylko Pana Darcy`ego.

Zawiedzie się ten, kto będzie tu szukać polityki, bo nie jest to książka o polityku, a o żywym człowieku. Jak my wszyscy - pełnym tajemnic i sprzeczności. Bohater z jednej strony jest charyzmatycznym przywódcą, brutalnym i pewnym swoich przekonań, a z drugiej - to człowiek czuły, tęskniący za akceptacją, uległy wobec kobiet i uciekający w samotność.

To opowieść o wszystkim, co w jego życiu ważne. O miłości do mamy, dla której był gotów do największych poświęceń. Ale też o zemście, potrzebie dominacji i sile przywództwa. O trudnościach z tatą, którego jest lustrzanym odbiciem. O śmierci brata, po której umarła część jego samego. O samotnym życiu wśród duchów oraz o kobietach, które nigdy nie zapomną jego orzechowego spojrzenia.

"Jerzy Andrzejewski" to pierwsza tak dokładna i rzetelnie napisana biografia wielkiego pisarza. Życie prywatne autora, przemyślenia i nieznana dotąd korespondencja.Trudno jest poznać życie wielkich twórców, kiedy sami tak bardzo pilnowali swojej prywatności. Trudno jednak jest również zaprzestać poszukiwań i dociekań, kiedy tak bardzo fascynuje nas ich twórczość. Jerzy Andrzejewski lubił zaskakiwać, podobnie jak zaskakiwały jego utwory. Anna Demadre-Synoradzka od lat interesuje się jego życiem, dlatego napisana z wielką starannością biografia "Jerzy Andrzejewski" z pewnością zadowoli najbardziej wymagających Czytelników.Jerzy Andrzejewski urodził się w 1909 roku, a zmarł w 1983 roku. Był polskim prozaikiem, publicystą, felietonistą, scenarzystą i działaczem opozycji demokratycznej w PRL. Jego twórczość inspirowała wielu, jego życie osobiste pozostawiało jednak wiele kontrowersji. W 2006 roku autor został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Anna Demadre-Synoradzka skupia się na jego życiu osobistym, które w największy sposób ukształtowało powstałą twórczość, idee, przekonania. Artysta pokazany zostaje z zupełnie nowej strony: egocentryka, pełnego przerośniętych ambicji i posiadającego wiele różnych kontaktów towarzyskich. Chociaż może się wydawać, że główną rolę odgrywała polityka, prawda jest zupełnie inna. O wiele ważniejsze dla Jerzego Andrzejewskiego było to, co czuł, z czym się spotykał i jak on sam odbierał świat zewnętrzny. W biografii poznajemy również wiele innych postaci z życia literackiego: Krzysztofa Baczyńskiego, Jarosława Iwaszkiewicza, Zygmunta Mycielskiego, Marka Hłasko, czy Czesława Miłosza. Bez nich historia wyglądałaby z pewnością zupełnie inaczej i mniej ciekawie."Jerzy Andrzejewski" to książka dla każdego fana biografii i całego życia wielkiego twórcy. Warto poznać różne punkty widzenia i zagłębić się w sekrety do tej pory niepoznane przez większe grono.Anna Demadre-Synoradzka jest polską literaturoznawczynią. Autorka kilkudziesięciu artykułów poświęconych życiu i twórczości Jerzego Andrzejewskiego oraz wydanych pozycji "Andrzejewski" i "Miazga".

Jako dziecko samotnie wędrował z Moskwy do Mińska w czasie szalejącej rewolucji. Palił nałogowo, mając jedenaście lat. Nie kochał szkoły, za to uwielbiał pikniki. W sobotnie poranki lubił wylegiwać się do dziesiątej. Zafascynowany Witkacym, eksperymentował z narkotykami. Kto by pomyślał, że to kilka faktów z biografii Redaktora Jerzego Giedroycia - zdyscyplinowanego tytana pracy?
W opowieści Marka Żebrowskiego nie ma Redaktora paryskiej "Kultury" - jest natomiast historia dziecka, nastolatka, młodego i ambitnego polityka, żołnierza, sprzedawcy w wojskowej kantynie na plaży w Tobruku, są nieznane ilustracje i archiwalia. To biografia, która mogłaby stać się kanwą filmu sensacyjnego - mowa w niej o wielkich ideach i śmiałych planach politycznych, ale też o pięknych kobietach, aferach szpiegowskich, wielkich pieniądzach i wojnie, oglądanej z perspektywy zwykłego strzelca.
Świetnie napisana i odkrywcza biografia. Historia odbija się tu w indywidualnych losach, a czytelnik zamiast pomnikowej postaci Redaktora poznaje Jerzego.