Wywiad-rzeka to konwencja, która doskonale nadaje się do wyciągnięcia z interlokutora maksymalnie dużo wiadomości. W rolę przesłuchującego znanego reżysera Janusza Zaorskiego wcielił się Stanisław Zawiśliński, dziennikarz specjalizujący się w kinematografii. Czytelnik na stronach tej książki znajdzie mnóstwo anegdotek i ciekawostek oraz będzie miał możliwość zapoznać się z poglądami byłego prezesa Komitetu do Spraw Radia i Telewizji. Kibice piłki nożnej znajdą też dla siebie wiele ciekawych wypowiedzi reżysera "Piłkarskiego pokera" na temat kondycji tej dyscypliny sportowej w Polsce - w końcu Janusz Zaorski to niekwestionowany autorytet w tej dziedzinie.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Alina Janowska - aktorka filmowa, teatralna, estradowa i telewizyjna, piosenkarka, mistrzyni monologu, parodystka. Łączniczka w Powstaniu Warszawskim. Gwiazda warszawskich teatrów Syrena, Buffo, STS i Komedia, artystyczny filar kabaretu Szpak. Twórczyni Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom, czyli Gniazda. Przyjaciółka ludzi mądrych i niebanalnych. Żona Wojciecha Zabłockiego - mistrza szabli, odważnego architekta, budowniczego obiektów sportowych. Znana jako Irena Kamińska w telewizyjnej "Wojnie domowej", sławna jako Eleonora Gabriel w serialu "Złotopolscy".
UWAGI:
Bibliogr. s. 428-429. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Najobszerniejsza, najbardziej wnikliwa opowieść o legendzie amerykańskiego kina. Wyłania się z niej niezwykle barwny, wyrazisty portret młodego człowieka o pełnej sprzeczności, złożonej osobowości. James Dean potrafił być uroczy i uwodzicielski, ale też niemiły i szorstki (sam siebie nazywał wieśniakiem); wrażliwy, podatny na zranienia, nieśmiały, a jednocześnie przebiegły i bezwzględny; cechowały go nonkonformizm i buntowniczość, a zarazem ambiwalencja - tak w sferze seksualnej, jak i w innych aspektach życia. Szukał przyjaciół wśród tych, którzy coś znaczyli i potrafił czerpać od nich tyle, ile tylko mogli mu dać. W jednym z nielicznych wywiadów, jakich udzielił prasie, Dean powiedział: "Jestem bardzo poważnie myślącym, uczuciowym małym diablikiem, okropnym niezdarą (...) i do tego tak spiętym, że nie widzę, jak zachowują się inni ludzie wokół mnie. Wiem, że sam siebie bym nie zdzierżył". Dean chciał być nade wszystko dobry w tym, co robił. "Jestem zainteresowany prawdziwą sztuką, a nie jakimś tam gównem" - stwierdził w rozmowie z dziennikarzem, jak zwykle nie przebierając w słowach. Stewart Stern, autor scenariusza Buntownika bez powodu, powiedział o nim: "Ten dzieciak nie miał doświadczenia. Przyjechał ze wsi do wielkiego miasta, gdzie był manipulowany przez ludzi o światowych manierach, które były mu obce. Z tego, czego mogli go nauczyć, starał się zbudować dla siebie w bardzo krótkim czasie bagaż doświadczeń pozwalający mu żyć w tym świecie - sprostać nie tylko rolom, lecz także życiu. Wyczuwałem w nim straszliwe, rozdzierające poczucie nieprzystawalności i tęsknoty". Tragiczną śmierć aktora obwołano "samobójstwem przez roztargnienie" - niemało było podejrzeń, że na skutek owej "nieprzystawalności" skrywał w sobie pragnienie śmierci. Paradoksalnie to przedwczesne, nagłe odejście spowodowało, że krótkie, choć bardzo intensywne życie Jamesa Deana nabrało mitycznego wymiaru, urastając do rangi wielkiej amerykańskiej zagadki.
UWAGI:
Bibliogr. s. 347-349, filmogr. J. Deana s. 337-343.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Uwodzi zawsze, nawet kiedy nie chce. Czaruje kelnerkę i aktora, widza i czytelnika. Emanuje ciepłem, elegancją, spokojem, dowcipem i błyskotliwością. Od 60 lat ma romans z filmem - i poprzez ekran uwodzi zbiorowo. Każdy jego film jest odmienny gatunkowo, nie daje się zaszufladkować. Ma ich na koncie blisko 100: obyczajowe (Zaklęte rewiry), melo- i dramaty (Zazdrość i medycyna), historyczne (Królowa Bona), parę kryminałów, jeden horror, wiele teatrów telewizji, komedie sensacyjne (C.K. Dezerterzy), erotyczne, seriale (Siedlisko) i najnowszy muzyczny (Excentrycy). Kręci tylko to, co kręci jego samego, czyli światy z przeszłości - bardziej eleganckie i subtelniejsze niż nasz. Wciąż chce mu się robić filmy, by nas uwodzić. Poddajcie się jego urokowi.
UWAGI:
Bibliogr. s. 402-405. Oznaczenia odpowiedzialności: Zofia Turowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jerzy Turek (17 I 1934 - 14 II 2010) - Aktor. Aktor drugiego planu. Wielokrotnie pytany o to w wywiadach, zawsze odpowiadał podobnie: "To szczera prawda, więc czego mam żałować.". Dodawał też, że nigdy nie miał odpowiednich warunków, aby aspirować do roli amanta, jest aktorem użytkowym, więc nie stać go na nierealne marzenia.
Jednocześnie jego "łubu-dubu, łubu-dubu." z Misia śpiewane do szafy albo rolę szlachcica Pogorzelskiego herbu Krzywda z Ja gorę, czy też poszukiwane dreblinki z Nie lubię poniedziałku wszyscy kojarzą właśnie z Nim.
A niewielu aktorów zostało tak dobrze zapamiętanych przez widzów jak On.Zawodowiec, świetny rzemieślnik w aktorskim fachu był zarazem niezwykle sumiennym w pracy kolegą. Dyskretnym nauczycielem dla młodszych adeptów sztuki teatru i filmu. A przy okazji świetnym kompanem podczas wędkarskich wypraw. Opowiedzą o Nim, odkrywając też mniej znane oblicze Jerzego Turka i kulisy Jego pracy nad kolejnymi rolami na scenie, w filmie i telewizji: Krzysztof Kowalewski, Stanisław Tym, Zofia Kucówna, Zdzisław Wardejn, Andrzej Fedorowicz, Marek Siudym, Witold Dębicki, Joachim Lamża, Halina Kowalska, Paweł Wawrzecki, Andrzej Grabarczyk, Lucyna Malec, Bogusław Surmiak, Maciej Kujawski, Andrzej Nejman, Grzegorz Wons, Paweł Małaszyński.
UWAGI:
Spis ról Jerzego Turka s. 351-359. Bibliogr. s. 359. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Roman Dziewoński.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
