Kobiety Hitlera. Jedna odebrała sobie życie, druga po nieudanej próbie samobójczej do śmierci pozostała w szpitalu. Inna wiele lat po wojnie z rozrzewnieniem wspominała, jak ziściła się jej miłość w ramionach ukochanego Führera. Na jedne wywarł wpływ niszczycielski, na innych robił magnetyczne wrażenie. Władza ma moc powszechnego uwodzenia; dla wielu kobiet przebywanie z Hitlerem było "jak siedzenie w pobliżu słońca". Na liście zauroczonych były tancerki, śpiewaczki, gwiazdy filmowe - także Pola Negri. Była utalentowana reżyserka filmowa i nazistowska propagandzistka Leni Riefenstahl i Angielka Winifred Wagner.
UWAGI:
Bibliogr. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Piękne, ambitne, nieodgadnione. Kobiety Kossaków żyły w cieniu artystów malarzy, chociaż to one były majętne i dobrze urodzone i to za ich posag Kossakowie kupowali swoje siedziby. Dostojne matrony i matki, które same siebie nazywały kurami domowymi; buntowniczki, malarki i literatki, chcące za wszelką cenę wyjść z cienia by pokazać swój własny talent.
Głównymi bohaterkami opowieści są kobiety związane z Kossakami: - Aniela z Kurnatowskich Gałczyńska - teściowa Juliusza - Zofia z Gałczyńskich Kossakowa - żona Juliusza i seniorka rodu - Zofia z Kossaków Romańska i Jadwiga z Kossaków Unrużyna - córki Zofi i i Juliusza - Maria z Kisielnickich Kossakowa - żona Wojciecha, synowa Juliusza - Anna z Kisielnickich Kossakowa - żona Tadeusza, synowa Juliusza - oraz najmłodsze pokolenie: Jadwiga Witkiewiczowa, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Magdalena Samozwaniec i Zofia Kossak - wnuczki Juliusza.
W książce wykorzystano niepublikowane dotąd materiały, wśród których znalazły się między innymi: Pamiętniki Anieli z Kurnatowskich Gałczyńskiej, Zapiski z okresu wojny Magdaleny Samozwaniec, korespondencja Marii Kossakowej, listy jej syna Jerzego i zięciów (mężów Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Magdaleny Samozwaniec), listy Marii do wnuczki Teresy Starzewskiej, córki Magdaleny Samozwaniec, a także bogate archiwum Zofii Kossak.
UWAGI:
Bibliogr. s. 311-315. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Od wielu lat autorzy setek publikacji analizują każde zdanie napisane przez Adama Mickiewicza. Biografię poety poddawano wszechstronnym badaniom, opisując każdy dzień jego życia, śledząc niemal każdą rozmowę, każdą nową znajomość wieszcza. Niestety nie dotyczyło to prawie zupełnie pewnej ważnej sfery jego życia - związków z kobietami. Autor książki przeznaczonej dla szerokiego grona odbiorców zebrał wątki związane z życiem osobistym Adama Mickiewicza. Jest to zbiór kilkunastu esejów, które powstały na podstawie dostępnych źródeł, listów, pamiętników, opisujących prywatne życie poety. Celem Autora nie jest odbrązawianie postaci wieszcza ale zapoznanie czytelników z jego niezmiernie ciekawym i burzliwym życiem intymnym.
UWAGI:
Bibliogr. s. 257-258.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Autor bestsellerowej serii o Polsce międzywojennej rozpoczyna nowy cykl, w którym opisuje obyczajową stronę PRL-u.
O komunistycznych władcach wiemy sporo. Ale o kobietach, które im towarzyszyły - niewiele. A były to postacie barwne. Żony, kochanki, towarzyszki, ale i artystki, pisarki, które dały się władzy uwieść.
Wśród portretów jest Julia Brystygier, zwana Krwawą Luną, która z niezwykłym okrucieństwem torturowała mężczyzn w stalinowskich więzieniach UB, a potem popadła w żarliwą wiarę i związała się z zakładem dla ociemniałych w Laskach, jest piękna Nina Andrycz, dama pod każdym względem, żona Józefa Cyrankiewicza, z którym wiodła życie "kawiorowej lewicy", są żony i kochanki Bolesława Bieruta, który wiódł ożywione życie erotyczne, Zofia Gomułkowa, której żydowskie pochodzenie było skrzętnie ukrywane w czasach antysemickich awantur, Stanisława Gierek, wokół której narosło mnóstwo plotek. I wiele innych pań o intrygujących życiorysach. Autor z wielką kulturą, ale i bez pruderii tworzy obraz epoki widziany z perspektywy kobiet ważnych w tamtych czasach.
UWAGI:
Bibliogr. s. 352-363.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępne są 2 egzemplarze. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Król Zygmunt August był bez wątpienia jednym z najwybitniejszych monarchów zasiadających na tronie Polski. Nie tylko sprawił, że ówczesna Rzeczpospolita była prawdziwą wyspa tolerancji, na oceanie sporów religijnych i krajem bez stosów, ale także zreformował państwo, dzięki czemu wykształcił się system monarchii mieszanej, prowadził też konsekwentną politykę bałtycką. Nic więc dziwnego, że ów "złoty wiek" i panowanie Zygmunta Augusta z rozrzewnieniem rozpamiętywali zwłaszcza ludzie oświecenia, gdy Polska chyliła się już ku upadkowi... Jednak ten król, na skutek dość nierozważnej polityki dynastycznej, położył kres dynastii Jagiellonów, której był ostatnim przedstawicielem. Po jego śmierci rozpoczął się okres panowania władców elekcyjnych, dla niektórych historyków tożsamy z upadkiem naszego kraju.W życiu Zygmunta Augusta niemałą rolę odegrały kobiety, a niektórzy biografowie władcy, twierdzą wręcz, iż fatalnie zaciążyły one nad jego losami. I to właśnie kobietom życia ostatniego Jagiellona, jego matce, siostrom i damom serca i łoża, poświęcona jest niniejsza publikacja.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W oparciu o plan autobiografii Korczaka pozostawiony w Pamiętniku Joanna Olczak-Ronikier odtwarza historię życia Doktora, wplatając ją w opowieść o losach i wyborach polskich Żydów. Poznajemy bohatera jako chłopca szukającego swojej drogi, młodego lekarza o społecznych zainteresowaniach, pedagoga głoszącego nowatorskie teorie, pisarza, wieloletniego kierownika Domu Sierot dla dzieci żydowskich, współpracownika Naszego Domu - internatu dla dzieci polskich. Dowiadujemy się, że w młodości pisywał egzaltowane poematy, odrzucane przez wszystkie redakcje. Że założył pierwsze na świecie pismo dla dzieci, redagowane przez dzieci. Że choć zdeklarowany pacyfista, brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej i w I wojnie światowej. Że choć wydawał się racjonalistą i sceptykiem, był człowiekiem głęboko religijnym, a równocześnie interesował się teozofią i należał do loży masońskiej. Nie popierał żadnej partii politycznej. Nie opowiadał się po stronie żadnej ideologii. Przez całe życie towarzyszyła mu wiara, że można być równocześnie Żydem i Polakiem. Tuż przed śmiercią zanotował: "Nikomu nie życzę źle. Nie umiem. Nie wiem jak się to robi". W oparciu o plan autobiografii Korczaka pozostawiony w Pamiętniku Joanna Olczak-Ronikier odtwarza historię życia Doktora, wplatając ją w opowieść o losach i wyborach polskich Żydów. Poznajemy bohatera jako chłopca szukającego swojej drogi, młodego lekarza o społecznych zainteresowaniach, pedagoga głoszącego nowatorskie teorie, pisarza, wieloletniego kierownika Domu Sierot dla dzieci żydowskich, współpracownika Naszego Domu - internatu dla dzieci polskich. Dowiadujemy się, że w młodości pisywał egzaltowane poematy, odrzucane przez wszystkie redakcje. Że założył pierwsze na świecie pismo dla dzieci, redagowane przez dzieci. Że choć zdeklarowany pacyfista, brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej i w I wojnie światowej. Że choć wydawał się racjonalistą i sceptykiem, był człowiekiem głęboko religijnym, a równocześnie interesował się teozofią i należał do loży masońskiej. Nie popierał żadnej partii politycznej. Nie opowiadał się po stronie żadnej ideologii. Przez całe życie towarzyszyła mu wiara, że można być równocześnie Żydem i Polakiem. Tuż przed śmiercią zanotował: "Nikomu nie życzę źle. Nie umiem. Nie wiem jak się to robi".