Miejska Biblioteka Publiczna

Moda jest kobietą!Wbrew pozorom jednak świat haute couture nie był dla kobiet łatwo dostępny i przyjazny.Coco Chanel, Vivienne Westwood, Nina Ricci, Elsa Schiaparelli, Sonia Rykiel, Miuccia Prada, Róża Bertin, Jeanne Paquin, Jeanne Lanvin, Madeleine Vionnet, Madame Gres, Carven. Każda z nich rzuciła wyzwanie modzie swoich czasów i wytyczyła jej nowe szlaki, tworząc wyjątkowy styl i własną markę.Niepokorne, nieszablonowe, nieprzeciętne. Silne.Genialne projektantki, wybitne kreatorki, błyskotliwe stylistki, sprawne menedżerki. Przełamywały tabu i śmiało dyktowały własne pomysły, które szybko stawały się nowym kanonem mody. Ich losy to pasmo szalonych namiętności, osobistych dramatów i zawodowej rywalizacji. Ich kreacje, ale też ich osobowość, niezmiennie inspirują miliony kobiet.Bertrand Meyer-Stabley, wieloletni dziennikarz "Elle", zabiera nas w podróż po najsłynniejszych domach kobiecej mody, zapraszając do odwiedzenia kreatorek, które zostawiły trwały ślad w historii stylu."Szyk i styl to marzenie każdej kobiety.Poznajcie historie tych, które potrafiły je kształtować.

Autor bestsellerowej serii o Polsce międzywojennej rozpoczyna nowy cykl, w którym opisuje obyczajową stronę PRL-u.

O komunistycznych władcach wiemy sporo. Ale o kobietach, które im towarzyszyły - niewiele. A były to postacie barwne. Żony, kochanki, towarzyszki, ale i artystki, pisarki, które dały się władzy uwieść.

Wśród portretów jest Julia Brystygier, zwana Krwawą Luną, która z niezwykłym okrucieństwem torturowała mężczyzn w stalinowskich więzieniach UB, a potem popadła w żarliwą wiarę i związała się z zakładem dla ociemniałych w Laskach, jest piękna Nina Andrycz, dama pod każdym względem, żona Józefa Cyrankiewicza, z którym wiodła życie "kawiorowej lewicy", są żony i kochanki Bolesława Bieruta, który wiódł ożywione życie erotyczne, Zofia Gomułkowa, której żydowskie pochodzenie było skrzętnie ukrywane w czasach antysemickich awantur, Stanisława Gierek, wokół której narosło mnóstwo plotek. I wiele innych pań o intrygujących życiorysach. Autor z wielką kulturą, ale i bez pruderii tworzy obraz epoki widziany z perspektywy kobiet ważnych w tamtych czasach.

Król Zygmunt August był bez wątpienia jednym z najwybitniejszych monarchów zasiadających na tronie Polski. Nie tylko sprawił, że ówczesna Rzeczpospolita była prawdziwą wyspa tolerancji, na oceanie sporów religijnych i krajem bez stosów, ale także zreformował państwo, dzięki czemu wykształcił się system monarchii mieszanej, prowadził też konsekwentną politykę bałtycką. Nic więc dziwnego, że ów "złoty wiek" i panowanie Zygmunta Augusta z rozrzewnieniem rozpamiętywali zwłaszcza ludzie oświecenia, gdy Polska chyliła się już ku upadkowi... Jednak ten król, na skutek dość nierozważnej polityki dynastycznej, położył kres dynastii Jagiellonów, której był ostatnim przedstawicielem. Po jego śmierci rozpoczął się okres panowania władców elekcyjnych, dla niektórych historyków tożsamy z upadkiem naszego kraju.W życiu Zygmunta Augusta niemałą rolę odegrały kobiety, a niektórzy biografowie władcy, twierdzą wręcz, iż fatalnie zaciążyły one nad jego losami. I to właśnie kobietom życia ostatniego Jagiellona, jego matce, siostrom i damom serca i łoża, poświęcona jest niniejsza publikacja.

Dwanaście wyjątkowych kobiet królowych mających wpływ na losy całych narodów i granice Europy od XVI wieku do współczesności!Wszystkie fascynujące i niepowtarzalne, a jednocześnie tak różne. Kim były, czym się wsławiły, jak sięgnęły po władzę i dlaczego nie potrafimy o nich zapomnieć?Ich krótkie lub długie życie to dni chwały na polu wojen, walk sukcesyjnych, zawieranych sojuszy czy też czas wypełniony pałacowymi intrygami przeplatanymi szczęściem lub cierpieniem?Jean des Cars ukazuje kobiety postawione na czele państwa, małżonki monarchów lub regentki, które naznaczyły swoje czasy, wykuwając przymierza, knując spiski, stawiając czoło walkom sukcesyjnym, wywołując wojny, poszukując pokoju lub pokój zawierając, oddziałując swoimi czynami, inteligencją lub zwyczajnie osobistym urokiem: kobiety zamężne lub nie, obyczajowo skromne lub znane z prawdziwych lub przypisywanych im miłosnych przygód, które znaczyły niekiedy więcej niż królowe z uwagi na rozległość lub zróżnicowanie terytoriów podległych ich Koronie.Przedstawia nowe, często zaskakujące fakty historyczne, szczegółowe obrazy dzieciństwa, prawdziwe oblicza władczyń, pełniących jednocześnie rolę matek, kochanek, żon, ich zalety i wady, a także wiele ciekawostek dotyczących mody, urody i strojów typowych dla danej epoki.

W oparciu o plan autobiografii Korczaka pozostawiony w Pamiętniku Joanna Olczak-Ronikier odtwarza historię życia Doktora, wplatając ją w opowieść o losach i wyborach polskich Żydów. Poznajemy bohatera jako chłopca szukającego swojej drogi, młodego lekarza o społecznych zainteresowaniach, pedagoga głoszącego nowatorskie teorie, pisarza, wieloletniego kierownika Domu Sierot dla dzieci żydowskich, współpracownika Naszego Domu - internatu dla dzieci polskich. Dowiadujemy się, że w młodości pisywał egzaltowane poematy, odrzucane przez wszystkie redakcje. Że założył pierwsze na świecie pismo dla dzieci, redagowane przez dzieci. Że choć zdeklarowany pacyfista, brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej i w I wojnie światowej. Że choć wydawał się racjonalistą i sceptykiem, był człowiekiem głęboko religijnym, a równocześnie interesował się teozofią i należał do loży masońskiej. Nie popierał żadnej partii politycznej. Nie opowiadał się po stronie żadnej ideologii. Przez całe życie towarzyszyła mu wiara, że można być równocześnie Żydem i Polakiem. Tuż przed śmiercią zanotował: "Nikomu nie życzę źle. Nie umiem. Nie wiem jak się to robi". W oparciu o plan autobiografii Korczaka pozostawiony w Pamiętniku Joanna Olczak-Ronikier odtwarza historię życia Doktora, wplatając ją w opowieść o losach i wyborach polskich Żydów. Poznajemy bohatera jako chłopca szukającego swojej drogi, młodego lekarza o społecznych zainteresowaniach, pedagoga głoszącego nowatorskie teorie, pisarza, wieloletniego kierownika Domu Sierot dla dzieci żydowskich, współpracownika Naszego Domu - internatu dla dzieci polskich. Dowiadujemy się, że w młodości pisywał egzaltowane poematy, odrzucane przez wszystkie redakcje. Że założył pierwsze na świecie pismo dla dzieci, redagowane przez dzieci. Że choć zdeklarowany pacyfista, brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej i w I wojnie światowej. Że choć wydawał się racjonalistą i sceptykiem, był człowiekiem głęboko religijnym, a równocześnie interesował się teozofią i należał do loży masońskiej. Nie popierał żadnej partii politycznej. Nie opowiadał się po stronie żadnej ideologii. Przez całe życie towarzyszyła mu wiara, że można być równocześnie Żydem i Polakiem. Tuż przed śmiercią zanotował: "Nikomu nie życzę źle. Nie umiem. Nie wiem jak się to robi".

O jednym z bohaterów tej książki nadzorujący go oficer KGB napisał w raporcie "fanatyk wiary i Polski". Opinia ta pasuje do wszystkich opisywanych w niej postaci. Byli fanatykami wiary i Polski, płacąc za to ogromną cenę. Książka opisuje tragiczne losy Polaków pozostawionych po Traktacie Ryskim na Ukrainie za Zbruczem. Dzięki obecności księży katolickich udało się im przetrwać lata stalinowskiego terroru i przymusowej rusyfikacji czy ukrainizacji. Bez dzielnej postawy opisanych przez autora ludzi nie byłoby dzisiejszego odrodzenia Kościoła rzymskokatolickiego na tym terenie.