Miejska Biblioteka Publiczna

Kolejna książka o Pepie Guardioli?Tak, ale ta jest inna.Nie opowiada o nim żaden dziennikarz, nie snuje swojej historii sam Pep. Tym razem oddaje głos innym - tym, którzy patrzą na niego z boku i dlatego postrzegają go w sposób prosty i prawdziwy, bez żadnego filtru. O Pepie mówią rodzice i rodzeństwo, koledzy i nauczyciele ze szkoły, przyjaciele i wrogowie z boiska, od Guillermo Amora i Andoniego Zubizarrety po Fernando Hierro, jego wielkiego rywala z Realu Madryt. Jego trenerzy, czasem o przeciwstawnym spojrzeniu - od Johana Cruyffa po Louisa van Gaala i Fabio Capello - agenci piłkarscy, szefowie klubu, w tym były prezydent Joan Laporta - ten sam, który, kiedy zaproponował Pepowi prowadzenie pierwszej drużyny Barcelony, otrzymał dosadną odpowiedź: "Nie będziesz miał jaj, żeby to zrobić". Dosłownie. Bez owijania w bawełnę.

Po `89 r. zmieniło się wszystko: styl życia, odbiór kultury, rola Kościoła, nawet nazwy ulic. Tomasz Sekielski i Andrzej Morozowski przeprowadzili dwanaście rozmów o minionym dwudziestoleciu. Zapytali swoich rozmówców o rzeczy ważne dla naszego kraju, i dla nas. Znakomity dowcip, cięte riposty, szczere i czasami ostre uwagi na temat polskiej rzeczywistości. Tylko z tej książki dowiesz się: jaki pomysł na reformę TVP ma Olga Lipińska; o czym Manuela Gretkowska rozmawia z księdzem; czego Andrzej Mleczko życzył Andrzejowi Lepperowi; jaki sen miał Muniek Staszczyk podczas kampanii wyborczej; dlaczego Jerzy Owsiak nie będzie politykiem.Rozmówcy: Manuela Gretkowska, Joanna Kos-Krauze i Krzysztof Krauze, Jarosław Kurski, Olga Lipińska, Marcin Meller, Andrzej Mleczko, Jan Nowicki, Jerzy Owsiak, ks. Kazimierz Sowa, Muniek Staszczyk, Wiesław Walendziak, Marcin WolskiAndrzej Morozowski i Tomasz Sekielski prowadzili razem Kuluary i Prześwietlenie, a od 4 lat na antenie TVN autorski program Teraz my!, który zdobył prestiżową Nagrodę Mediów Niptel 2006. Otrzymali Wiktora 2005 i 2006 w kategorii "Najbardziej ceniony dziennikarz", nagrodę im. Andrzeja Woyciechowskiego, tytuł dziennikarza roku 2006 przyznawany przez środowisko dziennikarskie i nagrodę Telekamery (2007 i 2008). W 2007 r. zostali laureatami Studenckich Nagród Dziennikarskich MediaTory (kategorii NawigaTor). Andrzej Morozowski jest absolwentem Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST (obecnie Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza). Pracował w Radiu Zet i TVP, gdzie był sprawozdawcą sejmowym Teleexpressu. Od wielu lat związany z TVN. Na antenie TVN24 prowadził takie programy jak: Skaner polityczny, Bohater tygodnia, Studio 24. Znany z ciętego poczucia humoru i charakterystycznego śmiechu. Gentelman w każdym calu.Tomasz Sekielski pochodzi z Bydgoszczy, gdzie rozpoczynał karierę w Radiu Vox. Następnie pracował w Radiu Wawa i Radiu dla Ciebie, Popularność zdobył, pracując w Faktach TVN od czasu ich powstania w roku 1997 do 2006 r. Prowadził piątkowe wydania Kropki na i, był również gospodarzem i autorem weekendowych wydań Magazynu 24. Posiadacz zniewalających oczu.Ci, którzy niewiele robili w opozycji, najgłośniej domagają się rozliczeń, a ci którzy naprawdę walczyli są przeważnie temu przeciwni. Michnik czy Kuroń potrafili wybaczyć. Michnik broni Jaruzelskiego, a trzeci szereg pała żądzą zemsty i goni go do więzienia. Andrzej Mleczko

Czy to dalszy ciąg Nigdy w życiu?
Teraz Judytę zastępuje Katarzyna Grochola, która wciąga czytelników w swoje błyskotliwe, pełne wdzięku i humoru opowieści, ż życia wzięte i życiu poświęcone.
Na słońce i deszcz. Na radość i smutek. Na co dzień. Na co tydzień. Do czytania w kółko. Po cichu i na głos. Przyjaciołom i nieznajomym.
Dowcipne, mądre, przynoszące otuchę - po prostu pocieszki..

Jesteśmy wolnym i autonomicznym krajem. Czy potrafimy z tego korzystać?W Polsce normą jest nieprzyjmowanie prawdy do wiadomości. Oczywiście tej niewygodnej prawdy. Lepsza ułuda, choć potem zguba?Jeśli my nie zadbamy o Polskę, a raczej jeśli będziemy dbać o nią tak jak dotąd, wyręczy nas kto inny. Pytanie tylko, kto: Bruksela czy Rosja? I na to wszystko pozwala naród, który od wieków na prawo i lewo mówi o wolności!

W 2004 roku norweską opinią publiczną wstrząsają dwie brawurowe i brutalne akcje: napad na bank w portowym mieście Stavanger i kradzież obrazów Muncha z Narodowej Galerii w Oslo. Obu dopuścili się ludzie z tzw. gangu Tveity, założonego w latach 80. przez Jana Kvalena, eks-marynarza, wyznawcy szczególnego kodeksu moralnego dla prawdziwych mężczyzn.Te dwa wydarzenia stają się dla Kjetila Ostlia pretekstem do analizy fenomenu przestępczości zorganizowanej. Głównymi bohaterami swej na poły reporterskiej, na poły kryminalnej opowieści czyni Pettera R. Hansena, złodzieja, który karierę w gangu Tveity zaczynał od kradzieży samochodów, by potem na własną rękę wysadzać bankomaty, i policjanta Johnny`ego Brennę, w latach 80. i 90. jedynego funkcjonariusza oddelegowanego do ścigania przestępców zorganizowanych. Z rozmów z nimi wyłania się porażający obraz indolencji organów ścigania. Dopiero po dwudziestu latach niczym nieskrępowanej działalności profesjonalizujących się złodziei wprowadzono do norweskiego prawodawstwa paragraf o ściganiu przestępczości zorganizowanej. Superglina zdążył się już w tym czasie wypalić zawodowo, a superzłodziej zatrudnił jako operator dźwigu.Rozmowy z nimi przeplata Ostli błyskotliwymi odniesieniami do tekstów kryminologicznych i psychologicznych. Z doskonałym wyczuciem buduje napięcie, dawkuje emocje, na przemian błyska erudycją i wraca do brutalnej rzeczywistości, snując opowieść o glinie i złodzieju, których obsadziła w tych rolach norweska rzeczywistość i stereotyp nieugiętego twardziela.