Miejska Biblioteka Publiczna

Zima 1000 roku.
Do granic państwa Bolesława Chrobrego zbliża się orszak cesarza Ottona III pielgrzymującego do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie. Otton jest nie tylko pielgrzymem - jego wyprawa na słowiańskie ziemie ma też inny cel. Tymczasem szczątki męczennika zostają wykradzione. Kto i dlaczego zabrał ciało biskupa? Mnich Bogusza, nyiegdysiejszy towarzysz Wojciecha, próbuje rozwikłać zagadkę. Z kolei młody woj Valgard rusza w pościg za złodziejami. Wkrótce obaj przekonują się, że sprawa jest jeszcze bardziej skomplikowana i nie tylko o szczątki świętego tu chodzi. Stawką jest przyszłość młodego państwa.

W latach 2008-2017 za niepełnosprawne uznano 218 tysięcy dzieci. Część z nich, tych najciężej chorych i głęboko niepełnosprawnych intelektualnie, pozostanie dziećmi do końca życia. Aż do śmierci będą potrzebowały pomocy przy wykonywaniu najprostszych czynności.
Napisałem tę książkę, by pokazać, co ich matki przeżywają na co dzień. Bardzo rzadko słyszymy ich głos. Nikt nie jest w stanie opowiedzieć, co czuje żona porzucona przez męża z powodu choroby ich córki. Matka próbująca opanować atak szału niepełnosprawnego intelektualnie dwudziestopięciolatka. Żegnająca dziecko w szpitalnej kostnicy. Nikt oprócz nich samych. Ta książka to opowieści pięciu kobiet. Z pewnością by nie powstała, gdyby nie moje osobiste doświadczenie.
[Jacek Hołub]

Pięć matek. Pięć przejmujących opowieści. O tym, że ojciec może, a matka musi. Że można być skazaną na dożywocie, choć nie udowodniono winy. O tym, że czasem trzeba żyć tak, jakby na nas usiadł niedźwiedź, jakby nad każdym dniem wisiał cień, jakby się chodziło po zaminowanej ziemi. O pogoni za pieniędzmi. O zależności, bezsilności, samotności. O okrucieństwie lekarzy, którzy nie potrafią rozmawiać. O heroicznej miłości i bezwarunkowym oddaniu. Co możemy zrobić dla matki, która pragnie, by jej dziecko umarło przed nią? Nie odwracać wzroku. Przynajmniej tyle.
[Justyna Dąbrowska]

"Nieznana historia nazistowskich ustaw rasowych i mężczyzn pochodzenia żydowskiego w armii niemieckiej". Ta książka rzuca nowe spojrzenie na historię Niemiec. Pozwala zrozumieć, że dziejów III Rzeszy nie da się interpretować tylko w kategoriach czarno-białych. Nie każdy, kto nosił mundur ze swastyką, był nazistą w dzisiejszym rozumieniu tego słowa. Nie każdy, kto miał żydowskie pochodzenie, padał ofiarą obozów śmierci. Nie każdy oficer niemiecki był stuprocentowym Aryjczykiem i nie każdy oficer Aryjczyk był zaciekłym antysemitą. W niniejszym opracowaniu wykazano, że w Wehrmachcie mogło służyć co najmniej 150 tysięcy `mischlingów`. Przedstawiono też dowody, że niejeden z nich był oficerem wysokiej rangi, a niektórzy doszli nawet do szarż generalskich czy admiralskich galonów.