Urodził się w Kielcach, w rodzinie mierniczego przysięgłego. Podczas nauki w szkole, za udział w strajku szkolnym 1905 r. otrzymał "wilczy bilet". Uczył się następnie w utworzonej w Kielcach Szkole Handlowej. W latach 1910 - 1914 studiował geologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, ale wybuch I wojny światowej i śmierć ojca uniemożliwiły mu formalne zakończenie studiów.W latach 1916 - 1919 był zatrudniony w Zakładzie Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1917 r. także w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Następnie przeniósł się do nowo tworzonego Państwowego Instytutu Geologicznego, gdzie jego zbiory dały początek placówce muzealnej. W 1938 r. został zastępcą dyrektora PIG.Po II wojnie światowej, wspólnie z E. Massalskim organizował w Kielcach Instytut Badań Regionalnych, którego został dyrektorem. Od 1947 r. był dyrektorem PIG. W następnym roku pod jego kierunkiem powstał pierwszy w Polsce plan ogólnokrajowych badań geologicznych. Zmarł w Warszawie i został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim. Jan Czarnocki zainteresował się geologią już podczas nauki w Kielcach. Wspólnie z kolegą szkolnym J. Samsonowiczem organizował wycieczki geologiczne i przyrodnicze w Góry Świętokrzyskie i tworzył kolekcje geologiczne. Także podczas studiów wspólnie z J. Samsonowiczem prowadził badania Gór Świętokrzyskich, które pozostały jego ulubionym tematem pracy przez całe życie.Zajmował się przede wszystkim paleozoikiem świętokrzyskim i miocenem Przedgórza Karpat. Zgromadził bogate kolekcje skamieniałości trylobitów, głowonogów i mięczaków. Wśród wielu map geologicznych opracował także środkową część Gór Świętokrzyskich w skali 1: 100 000 i arkusz Kielce "Mapy geologicznej Polski" w skali 1: 100 000. Wydał ponad sto publikacji naukowych, przy czym większość poświęcona jest Górom Świętokrzyskim, a do najwartościowszych należy monografia "Geologia regionu Łysogórskiego". Jan Czarnocki angażował się w prace Oddziału Kieleckiego PTK jeszcze przed I wojną światową. Przez całe lata prowadził badania naukowe, należał do grona najbliższych współpracowników Tadeusza Włoszka w działalności muzealnej i zajmował się fotografią. Wspólnie w E. Massalskim w 1922 r. opracował projekt rezerwatu w Górach Świętokrzyskich. Był organizatorem działu geologii na Wystawie Świętokrzyskiej w 1936 r. oraz twórcą tego działu w Muzeum Świętokrzyskim. Imię Jana Czarnockiego nosi Rezerwat Skalny "Ślichowice" w Kielcach.
UWAGI:
Bibliografia prac Jana Czarnockiego na stronach 164-174 i bibliografia na stronach 175-180. Streszczenie w języku angielskim. Oznaczenia odpowiedzialności: Andrzej Rembalski, Zbigniew Wójcik.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Działalność w oddziale Polskiego Towarzystwa Historycznego
Pismo "Radostowa"
Lata okupacji
3. PONOWNIE W KIELCACH (1939-1957)
Instytut Badań Regionalnych
Współpraca z Muzeum Świętokrzyskim
Działalność w PTK i PTTK
Polskie Towarzystwo Historyczne po II wojnie światowej
Kieleckie Towarzystwo Naukowe
Udział w obchodach Tysiąclecia Państwa Polskiego
Muzeum Wisły
Monografia "Dzieje Kielc"
4. Z DOŚWIADCZENIEM KIELECKIM W STRONĘ WARSZAWY (1957-2001)
Pierwsze lata w Polskiej Akademii Nauk
Nowy kierunek historiografii
W poszukiwaniu podstaw metodologii nowego kierunku nauki
Pasjonat dawnej prasy technicznej
Dokonania na rzecz ochrony zabytków techniki
Współpraca z organizacjami społecznymi promującymi dzieje techniki
ZAKOŃCZENIE
ANEKSY
I. Kalendarium
II. List z dnia 12 maja 1980 r. do doktora Jerzego Strzelca sekretarza Rady Naukowo-Ekonomicznej o swoich związkach z Kielecczyzną
III. Nadanie godności Członka Honorowego Kieleckiego Towarzystwa Naukowego
IV. Jan Pazdur. Góry Świętokrzyskie
V. Materiały do bibliografii podmiotowej i przedmiotowej
WYKAZ SKRÓTÓW
SUMMARY
INDEKS OSOBOWY
INDEKS NAZW GEOGRAFICZNYCH
UWAGI:
Bibliografia podmiotowo-przedmiotowa Jana Pazdura w aneksie. Indeksy. Streszczenie w języku angielskim. Oznaczenia odpowiedzialności: Andrzej Rembalski, Zbigniew Wójcik.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Publikacja rzuca nowe światło na rolę płci pięknej w dziejach Kielc. Do tej pory brakowało takiej pozycji. Czy możemy mówić, że kobiety nie zostały dostatecznie docenione w historii obecnej stolicy województwa świętokrzyskiego? - Ciężko jest znaleźć jakiekolwiek informacje o kobietach w dziejach Kielc. Jeżeli się o nich mówi to przede wszystkim w kontekście mężczyzn. One pozostają na marginesie. Mimo przeciwności potrafiły wiele zrobić dla miasta. Radziły sobie w bardzo trudnych sytuacjach - dodała autorka książki. Na łamach książki odnajdziemy kobiety pochodzące z rozmaitych środowisk społecznych i zawodowych, między innymi nauczycielki, działaczki społeczne, przedstawicielki ówczesnego “świata biznesu", a nawet konspiratorki zaangażowane w walkę niepodległosciową oraz pielęgnowanie wartości patriotycznych.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 143-153 Oznaczenia odpowiedzialności: Marzena Nosek.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Historia "Milusina", legendarnego dworku marszałka Józefa Piłsudskiego. Zbudowali go własnymi rękami jego dawni żołnierze. Stał się miejscem odpoczynku po latach walki oraz azylem na czas politycznej emigracji. Tu hodował pszczoły, tu odmawiał przyjęcia polskiej korony i stąd wyruszył, by dokonać politycznego przewrotu w maju 1926 roku. Zawsze pamiętajcie, że Belweder jest tylko hotelem. Prawdziwy dom macie w Sulejówku - mówiła do jego córek, Wandy i Jagody, ich matka, Aleksandra Piłsudska.
Włodzimierz Kalicki opowiada niezwykłą historię najważniejszego domu w dziejach II Rzeczypospolitej.
Kiedyś byli tylko cieniami na taśmie filmowej. Anonimowymi bohaterami kronik powstańczej Warszawy. Uśmiechnięty chłopak z apaszką w grochy na szyi, para, której ksiądz udziela ślubu, dziewczyna strzelająca z błyskawicy, szczęśliwy podporucznik dźwigający zdobyczną broń, pyzaty dzieciak gapiący się, jak starsi strzelają...
Dziś wiemy, że chłopak z apaszką to Stanisław Firchał, który właśnie wymknął się kanałem z płonącego Starego Miasta. Młoda para to Bill i Lili Biegowie, którzy wzięli ślub, bo, jak mówią: "Przecież jutro mogliśmy już nie żyć". Dziewczyna to Wanda Traczyk-Stawska, która w czasie okupacji wręczała skazanym za kolaborację wyroki śmierci. Podporucznik to Witold Kieżun, jeden ze zdobywców komendy policji i kościoła św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu. Mały powstaniec to Olek Zubek, który zaczął Powstanie w oddziale, który nie miał broni.
Ich nazwiska i losy poznaliśmy dzięki akcji "Rozpoznaj" zorganizowanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Ich twarze możemy oglądać w "Powstaniu Warszawskim" - pierwszym na świecie dramacie wojennym bez fikcji. Teraz Iza Michalewicz i Maciej Piwowarczuk opowiedzieli ich przedwojenne, wojenne i powojenne historie - niesamowite i prawdziwe jednocześnie.
