Miejska Biblioteka Publiczna

Muszę się przyznać do pewnego oszustwa. Dawno, dawno temu mój synek Kacper codziennie zadawał mi pytania w rodzaju: "Co to znaczy skoczyć jak po ogień?"
Odpowiadałem cierpliwie, bo taka jest rola rodzica - a w mojej głowie rodził się pomysł napisania króciutkich opowiadań. Każde miało tłumaczyć powiedzonka, o które podpytywał Kacper - i każde miało być śmieszne. Żeby dzieci oszukać, żeby myślały, że to są dowcipy, a nie opowiadania. Dlatego chętniej je przeczytają.

Tak, wiem, że to nieładnie oszukiwać. A jednak napisałem ponad dwieście udających dowcipy historyjek. I wcale nie jest mi z tego powodu wstyd. Bo dzieci czytają, śmieją się - a że przy okazji poznają znaczenie różnych dziwnych powiedzonek, to trudno. A raczej - to wspaniale!
Miłej zabawy Wam życzę,
[Autor]