To opowieść o rodzinie Estebana Trueby, o pokoleniach kobiet, które go otaczały, o jego dzieciach i wnukach. Ich losy splatają się z historią Chile i są świadectwem dramatycznych przemian na przestrzeni XX wieku. Gwałtowny temperament ojca rodziny i szczególna nadwrażliwość jego żony komplikują wzajemne relacje bohaterów i choć prowadzą do tragicznych przesileń, równocześnie składają się na serdeczną opowieść o świecie wielkich codziennych emocji. I choć Esteban jest osią, wokół której toczy się opowieść, to jej głównymi bohaterami są przede wszystkim kobiety jego życia. To one tworzą dom, nie ten z cegły, ale ten w sercach, w którego skład wchodzą również duchy.
Gdy dziewiętnastowieczną Kalifornię ogarnia gorączka złota, młody kochanek Elizy Sommers wyrusza z Chile pełen nadziei, że to właśnie jemu dopisze szczęście. Eliza podąża jego śladem. Podróżuje w towarzystwie chińskiego medyka, przyjaciela i mentora Tao Chi`ena. Dla młodej dziewczyny to prawdziwa podróż życia. Wyprawa do Kalifornii otwiera Elizie drzwi do wielkiego świata i daje niespotykaną w tamtej epoce wolność i niezależność.
Tom 2
Portret w sepii Tyt. oryg.: "Retrato en sepia ".
Czy można napisać trylogię do końca? Tak; w każdym razie Isabel Allende na pewno to potrafi. Aurora de Valle, główna bohaterka Portretu w sepii, to wnuczka Elizy Sommers i Pauliny de Valle (postaci z Córki fortuny), a zarazem adoptowana córka Severa del Valle, ojca jasnowidzącej Clary zDomu duchów, pierwszej powieści Isabel, opublikowanej w 1982 roku. Historia opowiedziana na kartach Portretu w sepii to brakujące ogniwo łączące obie powieści. Zamykają się w niej losy niektórych bohaterów Córki fortuny, a zarazem zarysowują sytuacje, których rozwiązanie znamy już z Domu duchów. Całość układa się w barwny fresk - splątane ścieżki życia jej bohaterów stanowią odbicie dziejów kraju i kontynentu.
Tom 3
Dom duchów Tyt. oryg.: "La casa de los espirítus ".
To opowieść o rodzinie Estebana Trueby, o pokoleniach kobiet, które go otaczały, o jego dzieciach i wnukach. Ich losy splatają się z historią Chile i są świadectwem dramatycznych przemian na przestrzeni XX wieku. Gwałtowny temperament ojca rodziny i szczególna nadwrażliwość jego żony komplikują wzajemne relacje bohaterów i choć prowadzą do tragicznych przesileń, równocześnie składają się na serdeczną opowieść o świecie wielkich codziennych emocji. I choć Esteban jest osią, wokół której toczy się opowieść, to jej głównymi bohaterami są przede wszystkim kobiety jego życia. To one tworzą dom, nie ten z cegły, ale ten w sercach, w którego skład wchodzą również duchy.
To opowieść o rodzinie Estebana Trueby, o pokoleniach kobiet, które go otaczały, o jego dzieciach i wnukach. Ich losy splatają się z historią Chile i są świadectwem dramatycznych przemian na przestrzeni XX wieku. Gwałtowny temperament ojca rodziny i szczególna nadwrażliwość jego żony komplikują wzajemne relacje bohaterów i choć prowadzą do tragicznych przesileń, równocześnie składają się na serdeczną opowieść o świecie wielkich codziennych emocji. I choć Esteban jest osią, wokół której toczy się opowieść, to jej głównymi bohaterami są przede wszystkim kobiety jego życia. To one tworzą dom, nie ten z cegły, ale ten w sercach, w którego skład wchodzą również duchy.
Gdy dziewiętnastowieczną Kalifornię ogarnia gorączka złota, młody kochanek Elizy Sommers wyrusza z Chile pełen nadziei, że to właśnie jemu dopisze szczęście. Eliza podąża jego śladem. Podróżuje w towarzystwie chińskiego medyka, przyjaciela i mentora Tao Chi`ena. Dla młodej dziewczyny to prawdziwa podróż życia. Wyprawa do Kalifornii otwiera Elizie drzwi do wielkiego świata i daje niespotykaną w tamtej epoce wolność i niezależność.
Tom 2
Portret w sepii Tyt. oryg.: "Retrato en sepia ".
Czy można napisać trylogię do końca? Tak; w każdym razie Isabel Allende na pewno to potrafi. Aurora de Valle, główna bohaterka Portretu w sepii, to wnuczka Elizy Sommers i Pauliny de Valle (postaci z Córki fortuny), a zarazem adoptowana córka Severa del Valle, ojca jasnowidzącej Clary zDomu duchów, pierwszej powieści Isabel, opublikowanej w 1982 roku. Historia opowiedziana na kartach Portretu w sepii to brakujące ogniwo łączące obie powieści. Zamykają się w niej losy niektórych bohaterów Córki fortuny, a zarazem zarysowują sytuacje, których rozwiązanie znamy już z Domu duchów. Całość układa się w barwny fresk - splątane ścieżki życia jej bohaterów stanowią odbicie dziejów kraju i kontynentu.
Tom 3
Dom duchów Tyt. oryg.: "La casa de los espirítus ".
To opowieść o rodzinie Estebana Trueby, o pokoleniach kobiet, które go otaczały, o jego dzieciach i wnukach. Ich losy splatają się z historią Chile i są świadectwem dramatycznych przemian na przestrzeni XX wieku. Gwałtowny temperament ojca rodziny i szczególna nadwrażliwość jego żony komplikują wzajemne relacje bohaterów i choć prowadzą do tragicznych przesileń, równocześnie składają się na serdeczną opowieść o świecie wielkich codziennych emocji. I choć Esteban jest osią, wokół której toczy się opowieść, to jej głównymi bohaterami są przede wszystkim kobiety jego życia. To one tworzą dom, nie ten z cegły, ale ten w sercach, w którego skład wchodzą również duchy.
Kobiety mojej duszy : o niecierpliwej miłości, długim życiu i dobrych wiedźmach Tytuł oryginału: "Mujeres del alma mia ". "O niecierpliwej miłości, długim życiu i dobrych wiedźmach "
Już od dziecka, jeszcze zanim potrafiła zdefiniować, na czym polega jej niezgoda na wszechobecny maczyzm, Isabel Allende towarzyszył feminizm. W patriarchalnym chilijskim społeczeństwie jej trudny, buntowniczy charakter - u chłopców aprobowany jako istotny element męskości - był nie na miejscu. To jednak dzięki niej i jej podobnym "dobrym wiedźmom", jak Allende nazywa kobiety, które spotkała na swoje drodze i które razem z nią budowały feminizm drugiej fali, wiele córek na całym świecie może dziś wieść życie, o którym ich matki nie mogły nawet marzyć. Jak sama pisze, "nie muszę wymyślać bohaterek swoich powieści, silnych i zdeterminowanych kobiet, bo mam je wokół siebie".W autobiograficznej narracji bestsellerowa autorka opisuje kondycję kobiety we współczesnym świecie. Mimo dotychczasowych zdobyczy feminizmu wciąż jest bowiem wiele do zrobienia. Allende nie boi się poruszać takich zagadnień jak: role, które wyznaczają kobietom rodzina, społeczeństwo, kultura i religia, przemoc - fizyczna i psychiczna - jako narzędzie kontroli, zależność ekonomiczna, prawa reprodukcyjne czy okaleczanie żeńskich narządów płciowych, wciąż praktykowane w wielu częściach świata.Rozważania te przeplata opowieściami ze swojego życia. O dzieciństwie bez ojca i dorastaniu w społeczeństwie, w którym filarem rodziny jest kobieta, w kraju o jednym z najwyższych wskaźników przemocy domowej. O byciu pisarką w świecie wydawniczym zdominowanym przez mężczyzn. I o miłości romantycznej, zwłaszcza takiej, która spotyka człowieka pod koniec życia.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Isabel Allende ; przełożył Grzegorz Ostrowski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
