Urodził się w Kielcach, w rodzinie mierniczego przysięgłego. Podczas nauki w szkole, za udział w strajku szkolnym 1905 r. otrzymał "wilczy bilet". Uczył się następnie w utworzonej w Kielcach Szkole Handlowej. W latach 1910 - 1914 studiował geologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, ale wybuch I wojny światowej i śmierć ojca uniemożliwiły mu formalne zakończenie studiów.W latach 1916 - 1919 był zatrudniony w Zakładzie Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1917 r. także w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Następnie przeniósł się do nowo tworzonego Państwowego Instytutu Geologicznego, gdzie jego zbiory dały początek placówce muzealnej. W 1938 r. został zastępcą dyrektora PIG.Po II wojnie światowej, wspólnie z E. Massalskim organizował w Kielcach Instytut Badań Regionalnych, którego został dyrektorem. Od 1947 r. był dyrektorem PIG. W następnym roku pod jego kierunkiem powstał pierwszy w Polsce plan ogólnokrajowych badań geologicznych. Zmarł w Warszawie i został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim. Jan Czarnocki zainteresował się geologią już podczas nauki w Kielcach. Wspólnie z kolegą szkolnym J. Samsonowiczem organizował wycieczki geologiczne i przyrodnicze w Góry Świętokrzyskie i tworzył kolekcje geologiczne. Także podczas studiów wspólnie z J. Samsonowiczem prowadził badania Gór Świętokrzyskich, które pozostały jego ulubionym tematem pracy przez całe życie.Zajmował się przede wszystkim paleozoikiem świętokrzyskim i miocenem Przedgórza Karpat. Zgromadził bogate kolekcje skamieniałości trylobitów, głowonogów i mięczaków. Wśród wielu map geologicznych opracował także środkową część Gór Świętokrzyskich w skali 1: 100 000 i arkusz Kielce "Mapy geologicznej Polski" w skali 1: 100 000. Wydał ponad sto publikacji naukowych, przy czym większość poświęcona jest Górom Świętokrzyskim, a do najwartościowszych należy monografia "Geologia regionu Łysogórskiego". Jan Czarnocki angażował się w prace Oddziału Kieleckiego PTK jeszcze przed I wojną światową. Przez całe lata prowadził badania naukowe, należał do grona najbliższych współpracowników Tadeusza Włoszka w działalności muzealnej i zajmował się fotografią. Wspólnie w E. Massalskim w 1922 r. opracował projekt rezerwatu w Górach Świętokrzyskich. Był organizatorem działu geologii na Wystawie Świętokrzyskiej w 1936 r. oraz twórcą tego działu w Muzeum Świętokrzyskim. Imię Jana Czarnockiego nosi Rezerwat Skalny "Ślichowice" w Kielcach.
UWAGI:
Bibliografia prac Jana Czarnockiego na stronach 164-174 i bibliografia na stronach 175-180. Streszczenie w języku angielskim. Oznaczenia odpowiedzialności: Andrzej Rembalski, Zbigniew Wójcik.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kielce : Warszawa : Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Witolda Gombrowicza : Muzeum Historii Kielc ; Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020.
Kronika szkolna uczennic żydowskich z lat 1933-1939 Miejskiej Szkoły Powszechnej nr 15 im. Klementyny Tańskiej-Hoffmanowej przy ul. Miodowej w Krakowie
Mamy przed sobą przypadkowo odnalezioną i przekazaną 4 kwietnia 1991 r. do Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie Kronikę Szkolną z lat 1933-39 Szkoły Powszechnej im. Klementyny Tańskiej-Hoffmanowej w Krakowie. Kronika ta, pisana przez dziewczynki wyznania mojżeszowego w wieku 7-13 lat, stanowi niezwykły i autentyczny dokument, obrazujący rzeczywistość przedwojennego Krakowa, a wartość tych zapisów dla ukazania istniejących relacji w polsko-żydowskim świecie jest unikalna.Uczennice szkoły zlokalizowanej przy ulicy Miodowej - a więc w centrum krakowskiego Kazimierza - notowały tu nie tylko istotne wydarzenia z życia szkoły, ale również te dziejące się na arenie ogólnopolskiej, dowodząc dojrzałości, chęci uczestnictwa i identyfikacji z życiem polityczno-społecznym własnego kraju.
Miasto Kraków. Cz. 6, Kazimierz i Stradom - judaica : bóżnice, budowle publiczne i cmentarze Na dod. s. tyt.: "Kazimierz and Stradom - judaica ". Na dod. s. tyt.: "City of Cracow ". Tyt. okł.: "Kraków ". Tyt. grzbiet.: "Kazimierz - Stradom - judaica ".
POZ/ODP:
pod red. Izabelli Rejduch-Samkowej i Jana Samka ; [t. niniejszy oprac. Beata Frey-Stecowa et al.].
ADRES WYDAWNICZY:
Warszawa : Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1995.
Książka zawiera katalog ocalałych zabytków żydowskiego miasta na Kazimierzu: Stara Synagoga i pozostałe bóżnice uporządkowane według czasu ich powstania, domy modlitwy, a także mykwa, rzeźnia rytualna, siedziba Kongregacji Wyznania Mojżeszowego, szkoły i dom akademicki, szpital żydowski i dwa cmentarze.
Miasto opowiedziane : powojenny Kraków w świetle żydowskiej literatury dokumentu osobistego "Powojenny Kraków w świetle żydowskiej literatury dokumentu osobistego "
Kraków - przestrzeń wielu artystycznych inicjatyw, miasto twórców - doczekał się licznych literackich wcieleń. Portretowany przez pisarzy, opiewany przez poetów, zapisał się w świadomości czytelników jako miasto artystów, literackich salonów, skarbnica kultury i narodowych pamiątek - miasto roztaczające niezwykły czar, wręcz magiczne. Antologie, literackie przewodniki po Krakowie, rzadko jednak do portretu miasta dodają rysy nakreślone przez żydowskich twórców. Cytowani są jedynie nieliczni - głównie bard Kazimierza i poeta krakowskiego getta Mordechaj Gebirtig oraz autorzy powojennej literatury wspomnieniowej: przede wszystkim Miriam Akavia, Natan Gross, Roma Ligocka. Ich teksty pojawiają się zazwyczaj w kontekście opowieści o wielokulturowości międzywojennego miasta lub w kontekście Holokaustu. Wydawać by się więc mogło, że snuta przez krakowskich Żydów literacka opowieść o mieście kończy się tragicznym rozdziałem poświęconym Zagładzie. Tak jednak nie jest. Po nim następują kolejne, od lat czekające na odczytanie i zanalizowanie.Niniejsza praca jest próbą odtworzenia wizerunku powojennego Krakowa zawartego w żydowskiej literaturze dokumentu osobistego.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 377-400. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Monika Stępień.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni