Miejska Biblioteka Publiczna

Jante to miasteczko, w którym życie reguluje jedenaście opresyjnych zasad określających miejsce jednostki w społeczności. Prawo Jante jest w Skandynawii powszechnie znane, chociaż mało kto pamięta, że po raz pierwszy pojawiło się w 1933 roku w powieści Aksela Sandemosego "Uciekinier przecina swój ślad".

Filip Springer wyrusza na Północ, żeby znaleźć miejsce, które odcisnęło piętno na kolejnych pokoleniach Skandynawów. Ale gdzie jest Jante? Czy w duńskim Nykobing Mors, pierwowzorze miasteczka z powieści? A gdyby okazało się, że Jante nie ma nic wspólnego z geografią i tkwi w każdym z nas?

Książka Springera to opowieść o niemożliwej ucieczce od systemu, który nam narzucono, i o ponurym obliczu najszczęśliwszych krajów świata. Ale to także opowieść o świecie rozpiętym między prawdą a fikcją. By go poznać, Springer przekracza nie tylko granice krajów, ale i gatunków literackich.

Nie sądź, że jesteś kimś - Nie sądź, że nam dorównujesz - Nie sądź, że jesteś mądrzejszy od nas - Nie wyobrażaj sobie, że jesteś lepszy od nas - Nie sądź, że wiesz więcej niż my - Nie sądź, że jesteś kimś więcej niż my - Nie sądź, że się do czegoś nadajesz - Nie wolno ci się z nas śmiać - Nie sądź, że komuś na tobie zależy - Nie sądź, że możesz nas czegoś nauczyć - Myślisz, że nic o tobie nie wiemy? - Nie myśl, że uciekniesz.

Dzieciństwo spędził w Katowicach. Mieszkał w domu opuszczonym przez Niemców. Na meblach w przestronnych i jasnych pokojach przymocowane były tabliczki z napisem "własność Trzeciej Rzeszy" i swastyką. Jako mały chłopiec bawił się z kolegami w "Auschwitz".
Włodek Goldkorn - Żyd, Polak, ceniony włoski publicysta - podobnie jak wiele innych dzieci osób ocalałych z Holocaustu całe życie spędził w cieniu Zagłady, wśród strzępków opowieści, fragmentów wspomnień.
Jego ciocia Nachcia poszła do komory gazowej z córeczką na rękach. "To nie jest świat godzien tego, żeby na nim żyć" - powiedziała, choć mogła oddać dziecko i uniknąć śmierci.
Jego ciocia Chajtełe, uciekając przed Niemcami, porzuciła niemowlę w śniegu. Przeżyła.
Tego, kto przetrwał Zagładę, nie można sądzić ludzką miarą, pisze Goldkorn.

Prawda o Zagładzie leży w wielości narracji, w niepewności wspomnień, w niedomówieniach. Jest opowieścią świadków, ale też katów.
Dziecko w śniegu to traktat o pamięci, o prawdzie, o doświadczeniu zła, o przetrwaniu.

Wydawnictwo składa się z 4 części Pierwszą stanowi 7 referatów podejmujących problem społeczno-politycznych i gospodarczych uwarunkowań spisku ks P Ściegiennego, kwestię stosunku duchowieństwa do ruchu niepodległościowego oraz problem świadomości społeczno-narodowej chłopów w dobie przeduwłaszczeniowejRodzinie, przyjaciołom, i zdrajcom ks Piotra Ściegiennego poświęcona jest część druga Na część trzecią składają się prace dotyczące losów Ściegiennego i jego współtowarzyszy na zesłaniu Powstały one na podstawie materiałów źródłowych przechowywanych w archiwach rosyjskichCzwarta część zawiera referaty, w których m in autorzy zastanawiają się nad wpływem legendy ks P. Ściegiennego na polskie ruchu polityczne.

Problemy badawcze prezentowane w publikacji sprowadzają się do określenia miejsca, jakie zajmuje środowisko w świadomości ekologicznej młodzieży regionu świętokrzyskiego; są zatem próbą odpowiedzi na pytanie, jaki jest stosunek respondentów do środowiska, wyrażający się m.in. w: orientacji w podstawowej wiedzy ekologicznej (wiadomości i umiejętności); deklarowanym stosunku do środowiska; orientacjach na wartości ekologiczne; edukacji ekologicznej; zaangażowaniu społecznym na rzecz ochrony środowiska; świadomości zagrożeń ekologicznych. Zachowania młodzieży wobec środowiska wyznaczone są przez uznawanie lub nieuznawanie przyrody jako wartości. Stosunek młodzieży do środowiska warunkują jej potrzeby, aspiracje, wiedza o środowisku. Skuteczność zaś wszelkich przedsięwzięć ochronnych w dużym stopniu zależy od świadomości i kultury ekologicznej społeczeństwa, czyli: po pierwsze - od wiedzy młodzieży o zagrożeniach ekologicznych, jej umiejętności postrzegania tych zagrożeń oraz ich skutków gospodarczych i społecznych, po drugie - od wewnętrznego przekonania, wrażliwości każdej jednostki w zakresie potrzeby ochrony środowiska, po trzecie - od uświadomienia jej własnej roli w tym procesie. Dlatego podstawowy problem badawczy odnosi się do pytań: Jaka jest kultura ekologiczna młodzieży? Czy towarzysząca młodzieży świadomość ekologiczna jest nieodłącznym warunkiem trwania, rozwoju i perspektyw życia w ekorozwoju? Rozwinięciem problemu podstawowego są uszczegółowione problemy badawcze pracy, które można ująć we wspólnym pytaniu: Czy istnieje zależność między kulturą ekologiczną młodzieży a jej cechami demograficzno-socjologicznymi, jak: wiek, płeć, miejsce zamieszkania, profil kształcenia? Hipotetycznie można przyjąć, że w analizowanej grupie społecznej, jaką jest młodzież, kultura ekologiczna przedstawia się jako system wewnętrznie zróżnicowany. Zróżnicowanie strukturalne kultury ekologicznej dotyczy przede wszystkim: wiedzy ekologicznej, świadomości zagrożeń ekologicznych, preferowanych wartości, zaangażowania na rzecz ochrony środowiska i wpływu różnorodnych cech demograficzno-socjologicznych. Kształt i poziom kultury ekologicznej warunkują czynniki środowiskowe i indywidualne. Dlatego kultura ekologiczna młodzieży, w aspekcie społecznym, kulturowym, instytucjonalnym, zawiera zarówno elementy podlegające przemianom, jak i elementy stabilne. Przedmiot badań, kultura ekologiczna, jest mało rozpoznany, a rodzaj pytań (Jaka...? Jakie...?) upoważnia autorkę do rezygnacji z formułowania hipotez. Na rzecz analitycznej części pracy można jednak przyjąć, że: Kultura ekologiczna młodzieży określona jest przez jej cechy demograficzno-socjologiczne.

Odbierz dzisiejszy liścik i sprawdź, co podpowiada Ci Wszechświat!

To, co w 1998 roku roku rozpoczęło się wysyłanym raz w tygodniu e-mailem do niespełna czterdziestu adresatów, przekształciło się w codzienne Liściki od Wszechświata wysyłane do ponad miliona subskrybentów w 185 krajach!