Miejska Biblioteka Publiczna

Z jednej strony ludzie, z drugiej zwierzęta. Wydawałoby się - dwa bieguny zwyczajów, nawyków, potrzeb. Nic bardziej mylnego. Jak pokazuje Dorota Sumińska, świat zwierząt mówi o nas, ludziach, tak zaskakująco wiele, że aż trudno uwierzyć. Autorka otwarcie i z humorem pisze o ludzkiej i zwierzęcej potrzebie bliskości, zdradach, ślepej miłości oraz wielu typowych i nietypowych związkach...

O tym, że prof. Jerzy Bralczyk jest specjalistą od słów, wszyscy dobrze wiemy, ale to, że ma też wiele do pwoiedzenia na temat zwierząt, będzie dla większości czytelników niespodzianką.

Jego najnowsza książka to zbiór ponad stu felietonów językowo-zoologicznych poświęconych żyjącym w Polsce gatunkom. Ciekawe, skąd te nazwy się wzięły, a jeszcze ciekawsze, jaki mają potencjał znaczeniowy, jak się łączą z innymi słowami, dając odniesienie do różnych ludzkich spraw, jak przechodzą do frazeologii, do metafor, do przysłów i do tekstów literackich. Jak w polszczyźnie funkcjonują różne żurawie, żbiki, żubry i żółwie (żeby do jednej litery się ograniczyć).

Opisane przez Jerzego Bralczyka zwierzęta narysowała finezyjną kreską Zofia Różycka. To nie jest zwykła książka o zwierzętach i przyrodzie. Tak naprawdę to tylko pretekst, by udać się w fascynującą podróż w ostępy naszego Języka. Tak poznajemy jego korzenie i ewolucję. Te książkę powinien mieć każdy, kto kocha język polski i przyrodę. Bardzo ją polecam.
[Adam Wajrak]

Degeneracja mediów III RP, zwłaszcza tzw. całodobowych programów informacyjno-publicystycznych w telewizji i radiu, sięgnęła szczytu. To już w ogóle nie jest dziennikarstwo. To jest, jak ktoś celnie ujął, "przemysł przykrywkowy", którego pracownicy, czy to z głupoty i niekompetencji, czy z partyjnego zaangażowania, czy po prostu z powodu swej sprzedajności, zamiast informować opinię publiczną, odwracają jej uwagę od spraw ważnych.

Niepokorny zestaw felietonów dla każdego Polaka. Publicystyka ostra jak brzytwa.