Autorka, korzystając z własnego terapeutycznego i edukacyjnego doświadczenia, zanalizowała i usystematyzowała dotychczasową wiedzę z zakresu pracy korekcyjno-kompensacyjnej z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu. Proponuje konkretne metody reedukacji, szczegółowo omawia metody usuwania nieprawidłowości, podaje rodzaje i przykłady ćwiczeń oraz modele konspektów zajęć .
UWAGI:
Na s. red. błędny ISBN. Bibliogr. s. 245-248.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Prezentujemy poradnik dla wszystkich, którym bliski jest prawidłowy rozwój dziecka. Stanowi on kontynuację wydanej w 2000 roku pracy pt. "Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się". Uzupełnieniem poradnika jest Pakiet pomocy o tym samym tytule. Autorki ukazują, jak można intensywnie wspomagać rozwój dziecka w przedszkolu, włączając w to edukację matematyczną. Wykorzystały tu koncepcję "Dziecięcej matematyki", której celem jest zapewnienie dziecku sukcesu w nauce szkolnej.Najważniejsze zagadnienia omówione w książce to:• przebieg procesu uczenia się dzieci w różnych obszarach działalności przedszkola;• zabawki i przedmioty, które mogą być stosowane jako cenna pomoc dydaktyczna dla dzieci w czwartym i piątym roku życia;• metodyka i scenariusze wprowadzania dzieci w sztukę konstruowania gier, które rozwijają rozumowanie i kształtują umiejętności matematyczne;• scenariusze zajęć z Pakietem pomocy i omówienie, jak z tych scenariuszy korzystać.
UWAGI:
Bibliogr. s. 279-287.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 071522 od dnia 2024-05-28 Wypożyczona, do dnia 2024-06-27
W społecznym odbiorze istnieje szereg cech przypisywanych osobom niesłyszącym. Na ich podstawie powstaje obraz osób "innych", bywa, że gorszych od słyszących. Dlaczego gorszych? Ponieważ wada słuchu, oprócz pierwotnego braku dopływu bodźców dźwiękowych, może powodować zaburzenia w rozwoju i funkcjonowaniu osób nią dotkniętych w trzech sferach życia: fizycznej, psychicznej i społecznej. Nie oznacza to jednak, że zaburzenia te muszą się pojawić. Dzięki postępowi medycyny i techniki jesteśmy w stanie zapobiegać wtórnym następstwom uszkodzenia słuchu. Nie bez znaczenia pozostają również działania specjalistów z zakresu terapii i rehabilitacji - surdopedagogów, surdologopedów i psychologów. Niezwykle ważne jest wypracowanie odpowiednich do możliwości dziecka sposobów jego porozumiewania się z otoczeniem. Trwający od przeszło 200 lat spor o metodę pracy i komunikacji z niesłyszącymi nadal jest obecny w praktyce rehabilitacyjnej i edukacyjnej. Jedni negują język migowy, dla innych jest on jedynym słusznym środkiem komunikacji. Jest jeszcze trzecie podejście, któregozwolennicy wykorzystują większą liczbę kanałów umożliwiających skuteczne porozumiewanie się (metody bimodalne, multimodalne, komunikacja totalna). To ostatnie podejście wydaje się - z punktu widzenia kształcenia kompetencji komunikacyjnej, a więc umiejętności adekwatnego do sytuacji i możliwości percepcyjnych odbiorcy (partnera komunikacyjnego) posługiwania się językiem - najbardziej odpowiednie. W życiu codziennym nie jest bowiem ważne, co wiemy o języku, ale to jak i kiedy jesteśmy w stanie go używać. To jest podstawowy warunek właściwego funkcjonowania w społeczeństwie. Osoba słysząca, nieznającajęzyka migowego, w otoczeniu ludzi go używających również jest osobą niepełnosprawną. Niniejsze opracowanie jest próbą opisu wybranych aspektów społecznego funkcjonowania gimnazjalistów z wadą słuchu w ich własnym środowisku - wśród innych niesłyszących lub słabo słyszących. Jest to także próba odpowiedzi na pytanie: czy i jakie relacje zachodzą między posiadanymi umiejętnościami porozumiewania się a poziomem przystosowania społecznego, zachowaniami empatycznymi, funkcjonowaniem w grupie rówieśniczej czy poziomem samooceny.
