KOMENTARZE DOPISANE PRZEZ: Krywoj
Krywoj | Dotyczy: Świt Czas na podsumowanie po przeczytaniu drugiej części tejże jakże dramatycznej opowieści. W sumie może to być jakieś 900 stron dwutomu.... a wystarczyło napisać jedną powiedzmy 400stronicową książkę a całość tylko by zyskała... Nudnawo, męcząco, bez błysku, wtórnie, bez polotu.... Rzemiosło solidne ale bez artyzmu.... 6/10 to maksymalnie za zużycie papieru makulaturowego a nie bieluśkiego.... |
Krywoj | Dotyczy: Zmrok Zastanawiające jak często autorzy wymyślają swoje światy, to nie jest trudne. Po przeczytaniu tej książki utwierdziłem się w przekonaniu że językowo nie każdy jest Sapkowskim, a jeśli idzie o rozmach, pomysły, i Prawdziwe Stworzenie Świata nie każdy jest Tolkienem. Może i autor zebrał nagrody, ale w takim razie tłumacz jest do kitu. |
Krywoj | Dotyczy: Epidemie i zarazy Całkiem zgrabna antologia opowiadań, tematem przewodnim w dzisiejszym MENU są choroby, epidemie, zarazy, wirusy i inne wycieczkolubne elementy uciekające z laboratoriów, kanałów, ścieków itp. Trzyma w napięciu i zmusza do chwili refleksji na ulotnością próbek z probówek, oraz nad natura ludzką... Ocena 8/10. |
Krywoj | Dotyczy: Wieszać każdy może Klasyczny dramat grecki wymagał jedności czasu, miejsca i akcji... Tutaj możemy o tym zapomnieć. Proza w tym tomie prezentowana jest z pewnością wynikiem długiego przebywania w odsłonięciach wykopalisk i wdychania powietrza który uwięziony został w grobowcach dawno temu.. Efekt jest dokładnie taki jak się spodziewałem - na obszarze mózgu odpowiedzialnym za wyobraźnie zaciska obręcz i nie chce puścić. Świat po przeczytaniu tej książki nie jest może inny, ale z pewnością na co innego zwraca się uwagę.. zwłaszcza na destylację... Ocena jak dla mnie 9/10 |
Krywoj | Dotyczy: Jedenaście pazurów : antologia Zestaw interesujący a motywem przewodnim są koty, chociaż mam wrażenie że motywem nieco naciąganym. Tak czy inaczej warto sięgnąć po pozycję gdyż i wybór i poziom wykorzystanych opowiadań pozwala zasugerować ocenę 7 w skali 10 stopniowej. |
Krywoj | Dotyczy: 2586 kroków Niezwykle ciekawa antologia opowiadań Pilipiuka. Bogaty język jedynie popiera treść która chce autor przekazać. Nieco historii, nieco SciFi, nawet dreszczyku. Można powiedzieć pozycja obowiązkowa dla każdego lubiącego dobrą literaturę. |
Krywoj | Dotyczy: Księga strachu. [1] No przyzwoity poziom prozy ale bez szczególnych fajerwerków, fajnie się czyta, lekka przyjemna lektura. Można polecić. |
Krywoj | Dotyczy: Nawiedziny No po prostu przeczytałem, żadnych fajerwerków, solidna rzemieślnicza ręczna robota, artyzmu niewiele ot, kilka opowiadań, z których śmiało można byłoby zrobić ciekawą powieść... Zamiast gazety do obiadu ogólnie. |
Krywoj | Dotyczy: Norweski dziennik. T. 3, Północne wiatry Przeczytałem z ogromną ciekawością i... chyba zapomnę o tej książce. Najwięcej zrozumienia do jej treści wprowadza posłowie. Autor starał się jak mógł wybrnąć z matni w którą sam się zapędził, udało się ale niesmak pozostaje... |
Krywoj | Dotyczy: Norweski dziennik. T.2, Obce ścieżki Drugi tom dzienników, szczerze powiedziawszy nie zachwyca, niestety trochę przydługi i przynudny, pozostawia wiele do życzenia warto jednak sięgnąć ze względu na przebłyski które rozjaśniają całą powieść... |
Krywoj | Dotyczy: Norweski dziennik. T.1, Ucieczka Najdziwniejsza powieść Pilipiuka w trzech tomach, jakoś przebrnąłem, rozwlekły język długie opisy, warto jednak momentami się zmusić. |
Krywoj | Dotyczy: Dziedziczki Ostatnia część rozwiązuje pewne problemy a jednocześnie wprowadza nowe postaci i nowe zagadnienia związane z wiecznością. Jednak na wsi wcale nie jest wesoło i spokojnie jak się okazuje. |
Krywoj | Dotyczy: Księżniczka To druga część, zwykle drugie części są słabsze jak myślę... cóż rzeczą ludzką jest błądzić... |
Krywoj | Dotyczy: Doskonała narracja, wspaniała wiedza historyczna, poczucie humoru ocierające się o groteskę a przy tym powaga jak na pogrzebie ostatniego chomika z miotu. Warto po nią sięgnąć - uwaga silnie uzależnia więc w ramach terapii koniecznie należy sięgnąć po pozostałe dwie części cyklu. |
Krywoj | Dotyczy: Wampir z m-3 Jeśli ktoś myśli że jak oglądał "arcyknota" zmierzch i wie o wampirach wszystko to się grubo pomylił... Świeże spojrzenie na sprawę wampiryzmu, czyli czemu w Polsce się to nie przyjęło... Polecam gorąco, warto poświęcić zimny jesienny wieczór na lekturę... |
Krywoj | Dotyczy: Sztejer Książkę czyta się w miarę szybko, to pewny pierwszy plus..... można wyłączyć część komórek mózgowych treść nie jest skomplikowana w zrozumieniu to może być drugi plus... pomysły autora zasługują na pochwałę to trzeci plus... Jednak... całość czyta się jakby zbyt szybko była napisana pomysły które rozsadzały głowę autora nie znalazły realizacji... gdzieś w natłoku myśli się pogubiły. Język przyzwoity jeśli idzie o narracje i nieprzyzwoity jeśli idzie o dialogi. Raczej dla wielbicieli Conana niż Wiedźmina. W skali 0-10 na 5 za pomysły niezrealizowane do końca.... |
Krywoj | Dotyczy: Lux perpetua Wielki finał powieści, coś dla pragmatyków i sceptyków którzy upewnią się w swoim przekonaniu o naturze ludzkiej. Opowieść ma tu swój finał, tak jak w życiu kończy się śmiercią, pustką i próba odnalezienia sensu na nowo. Wszystko mocno w realiach zbliżającego się końca średniowiecza. Z odrobiną magii oczywiście.... W skali 0-10 na 9... |
Krywoj | Dotyczy: Boży bojownicy Boży bojownicy to druga cześć Trylogii Husyckiej. Udowadnia że wojna to nie jest rzecz tak piękna jak opiewają ją poeci w przeciwieństwie do miłości, która jak najbardziej jest tutaj obecna. Napięcie budowane w pierwszym tomie tutaj tylko wzrasta, pojawiają się nowe wątki, które nie tylko nie zaciemniają całości ale pomagają zrozumieć świat w którym przyszło żyć bohaterom. W skali 0-10 na 8. |
Krywoj | Dotyczy: Narrenturm Pierwszy tom Trylogii Husyckiej spowodował że spojrzałem na autora nieco inaczej. W rozmowach ze znajomymi traktowali często ta pozycję jako coś nieco słabszego od "Wiedźmina". Osobiście uważam wręcz przeciwnie. Mamy tu do czynienia z klasyczną fantasy ale umiejscowioną w realiach prawdziwych wydarzeń historycznych, pierwsza część wciąga niesamowicie. Lekkość języka użytego w konstruowaniu powieści, ogromna znajomość realiów historycznych, czarny humor, nawiązania biblijne, to wszystko czyni z tej pozycji coś wyjątkowego. Uwaga najtrudniej przebrnąć przez pierwsze 10-15 stron. W skali od 0-10 na 8. |
Krywoj | Dotyczy: Operacja Dzień Wskrzeszenia Dla miłośników Sci Fi i podróży w czasie to pozycja obowiązkowa. Dla filozofów coś na rozszerzenie granic pojmowania, dla znudzonych świetna pozycja do przeczytania. Jak dla mnie jedna wada - zbyt krótka a chciałoby się więcej. Czyta się z przerwami na oddech, lepiej o nim pamiętać albo zakładki w książce sobie zrobić - oddychaj/czytaj/oddychaj/czytaj wciąga niesłychanie. W skali 0-10 na 8. |
Krywoj | Dotyczy: Kroniki Jakuba Wędrowycza Kroniki to nieco zbyt ogólne określenie masakry mentalnej jaką przygotował nam autor oddając do rak czytelnika tą pozycję... Mieć takiego dziadka to na pewno nie byłby powód do dumy, ale nudzić się z nim tez byśmy nie nudzili... kwestia tylko na ile jako gatunek myślący jesteśmy odporni na wywoływane przez Jakuba zdarzenia, czy jesteśmy w stanie zrozumieć jego interpretacje rzeczywistości i ile wypiliśmy do tej pory.... w Skali od 0-10 na 7. |
Krywoj | Dotyczy: Homo bimbrownikus Jeśli ktoś szuka lumpenbohatera, Na ogół Polaka choć częściowo Ukraińca, do tego (na swój sposób) wierzącego egzorcystę świeckiego/cywilnego, to musi zapoznać się z ta pozycją. Bohater jest subtelny jak rozpędzona brygada pancerna, delikatny jak dentysta krótkowidz z zezem rozbieżnym a do tego nad wyraz wskutek wieku postępującego doświadczonym przez życie specjalistą od rzeczy niemożliwych. Jednak TA pozycja dotycząca TEGO Jakuba przebija chyba wszystkie inne... Polecam na wieczory w kiepskim nastroju, nie polecam do czytania w pracy, niekontrolowane grymasy twarzy mogą wywołać zbędne zaciekawienie współpracowników. W skali 0-10 przy założeniu że 10 to czysty spirytus daje 9 - wada - zbyt krótka książka. |
Krywoj | Dotyczy: Jeszcze nie zginęła Bardzo ciekawe zestawienie prozy. Wybór od subtelnego opowiadania grozy, poprzez klasyczne SciFi, aż do hmm political fiction. Tylko jedno opowiadanie jakoś mi tu nie pasuje do całości ale... nie zdradzę które. W skali 0-10 za całość na mocną 7. Polecam. |
