Miejska Biblioteka Publiczna w Kielcach

KOMENTARZE

KATALOG KSIĘGOZBIORU FILII NR 12

Przeszukiwanie po indeksie:

Wyświetlonych: opisów

Dotyk Julii
Tyt. oryg.: "Shatter me, ".

Glukoza

Posty:109

Wysłany: 2013-08-08 01:42:41

Wyobraź sobie, iż Twój dotyk jest niebezpieczny i całe życie musisz obyć się bez ciepła drugiej osoby. Nie doznajesz przytulenia rodzica, grania w „ łapki” z koleżanką, czy też bliskości obiektu westchnień. Taki obraz przyprawia o dreszcze. Jednak dla Julii nie jest to tylko obraz, a bolesna rzeczywistość.

Tahereh Mafi – autorka urodzona w małym miasteczku w Connecticut. Aktualnie mieszka w Californii, a „ Dotyk Julii” jest jej pierwszą powieścią. „ Shatter me” to jej debiutancka trylogia, a w Polsce niedługo wyjdzie tom drugi – „ Sekret Julii” .

Tytułowa bohaterka posiada niszczycielski dar, czy też jak łatwiej się nasuwa – przekleństwo. Nigdy nie zaznała ciepła czyjejś dłoni i nawet jej rodzice odsunęli się od niej. Poznajemy ją jednak w najbardziej wycieńczającym psychicznie momencie jej życia – od dwustu sześćdziesięciu czterech dni jest zamknięta. Od takiego czasu nie widziała i nie rozmawiała z człowiekiem. Do czasu, kiedy oprawcy z domu psychiatrycznego prezentują jej (współwięźnia) współlokatora.

Adam to tajemniczy i niezwykle przystojny chłopak. Julia czuje pewnego rodzaju zagrożenie, przebywając z nim. Do czasu kiedy „ karty zostają odkryte” . Nie będzie oryginalności, gdy napiszę, że się w sobie zakochali. Autorka pokusiła się o trochę innowacji w ich związku, jednak mnie przez większą część książki ta relacja wydawała się sztampowa. Tahereh jednak zaskoczyła mnie poniekąd na końcu, chociaż to nie uratowało już wyrobionego zdania.

Pierwszy raz w życiu czytałem aż tak emocjonalną narrację. Idealnie oddawała ona stan psychiczny bohaterki, która ją prowadziła. Zamknięta, wyobcowana… widać było jej gonitwę myśli, niemożność uspokojenia się w towarzystwie Adama. Jest to jeden z największych plusów książki, gdyż coś takiego rzadko się spotyka.

Bardzo ciekawym zabiegiem są przekreślane słowa – podkreślają jeszcze bardziej emotywną składnię, oddają prawdzie myśli bohaterki. Jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem tego, jak Tahereh prowadziła narrację.

Julia jest postacią zagubioną w świecie. Od czasu, kiedy zrozumiała, jak niszczycielski jest jej dotyk, zakrywała się i starała nikomu nie zawadzać. W nielicznych wspomnieniach poznajemy ją jako cichą i miłą dziewczynkę, która starała się dobrocią zamaskować swoje „ kalectwo” . Teraz jest złamaną siedemnastolatką, nieprzygotowaną na to, co zgotował jej los. Tahereh postarała się o przemianę bohaterki, która nie bije sztucznością – Julia, mimo tego, że z każdym kolejnym rozdziałem staje się coraz bardziej pewna siebie i zdeterminowana, wciąż jest w jakimś stopniu zagubiona.

„ Dotyk Julii” to coś więcej jak wspaniała okładka, idealnie wpasowująca się w fabułę, ale również ciekawa historia, przy której – gwarantuję – każdy spędzi miłe chwile.

„ Teraz już wiem, że naukowcy się mylą. Ziemia jest płaska. Wiem to, ponieważ zepchnięto mnie z jej krawędzi, choć przez 17 lat próbowałam się jej trzymać. Próbowałam wspiąć się z powrotem, ale pokonanie grawitacji graniczy z cudem, kiedy nikt nie chce podać ci ręki."

7/10

opalka

Posty:251

Wysłany: 2016-04-15 10:39:11

Są książki przeznaczone dla młodzieży i są książki przeznaczone dla wszystkich, ale ukrywające się pod szyldem młodzieżowych. Ja osobiście coraz częściej po nie sięgam i coraz częściej przekonuję się, że warto. „ Dotyk Julii” jest tego świetnym przykładem. Styl książki jest surowy, język pełen intrygujących, zamierzonych powtórzeń, przekreślonych zdań i liczb, odmierzających uczucia, odkrywających lęki i budujących mury. Liczb obrazujących stan psychiczny bohaterki. W tej książce bardzo dobra narracja łączy się z przenikającym do szpiku kości portretem Julii – nieszczęśliwej, odrzuconej, spragnionej bliskości, ukrytej w świecie opisanym przez liczby i przekreślone zdania. Liczby nie niosą żadnej niepewności, dają się okiełznać, oferują spokój i stałość w świecie pełnym chaosu i okrucieństwa. Słowa są pełne podwójnych znaczeń, niedopowiedzeń. Za ich pomocą tą samą rzecz można przecież opisać na różne sposoby...

"Mój dotyk zabija" a może: "Mój dotyk to moja siła"
"Zostałam przeklęta" czy też: "Mam niezwykły dar"
"Jestem potworem" lub: "Mam nadludzką moc"
"Jestem narzędziem zniszczenia" albo: "Będę walczyć o miłość"

Zawsze można wybrać jedno z nich, a drugie przekreślić na zawsze. A później w to uwierzyć.

Zapraszam was do świata Julii.

KATALOG

STATYSTYKI

KOMENTARZE

KATALOG KSIĘGOZBIORU FILII NR 12