"W górze rozległo się buczenie i pojawiło wrażenie ruchu. Włosy mu się zjeżyły i mrówki przeszły po całym ciele.
Coś białego falowało na drodze na granicy mgły, kilkanaście metrów dalej. Nagle ruszyło i popłynęło w jego stronę; miało ludzką postać od pasa w górę, a od pasa w dół wlokło za sobą rozmazaną smugę. Zjawa przepłynęła obok, jakby Michael nie istniał, i zniknęła we mgle kłębiącej się za nim.
Sidh powietrza, pomyślał Michael - Meteoral, jak ten, którego widział idąc z domu Lamii do miasta. Porwał z ziemi kij i odskoczył na skraj szlaku, gdzie przykucnął w wyższej trawie drżąc i starając się nie rzucać w oczy..."
