Jako dziecko samotnie wędrował z Moskwy do Mińska w czasie szalejącej rewolucji. Palił nałogowo, mając jedenaście lat. Nie kochał szkoły, za to uwielbiał pikniki. W sobotnie poranki lubił wylegiwać się do dziesiątej. Zafascynowany Witkacym, eksperymentował z narkotykami. Kto by pomyślał, że to kilka faktów z biografii Redaktora Jerzego Giedroycia - zdyscyplinowanego tytana pracy?
W opowieści Marka Żebrowskiego nie ma Redaktora paryskiej "Kultury" - jest natomiast historia dziecka, nastolatka, młodego i ambitnego polityka, żołnierza, sprzedawcy w wojskowej kantynie na plaży w Tobruku, są nieznane ilustracje i archiwalia. To biografia, która mogłaby stać się kanwą filmu sensacyjnego - mowa w niej o wielkich ideach i śmiałych planach politycznych, ale też o pięknych kobietach, aferach szpiegowskich, wielkich pieniądzach i wojnie, oglądanej z perspektywy zwykłego strzelca.
Świetnie napisana i odkrywcza biografia. Historia odbija się tu w indywidualnych losach, a czytelnik zamiast pomnikowej postaci Redaktora poznaje Jerzego.
