Miejska Biblioteka Publiczna

Adrian Mole zamartwia się nieustannie. Doskwierają mu srodze problemy egzystencji. Pryszcze, pewne partie ciała, nad którymi nie sposób zapanować, chmury zbierające się nad małżeństwem rodziców - wszystko to bardzo go przytłacza. Życie przynosi jednak drobne pociechy. Czternastoletnia feministka, osiemdziesięciodziewięcioletni nałogowy palacz, a także mocno rozpieszczony najlepszy przyjaciel pomagają rozproszyć nastroje ponurej zadumy. Mole wierzy, że jest poetą.

Ile pryszczy dziennie można odkryć na plecach? Całkiem sporo, kiedy jest się czternastoletnim intelektualistą, nieustannie zatroskanym swoją poetycką karierą, wojną atomową oraz brakiem aktywności płciowej.

Adrian Mole wcześnie odkrywa, że nie pasuje do praktycznego, przyziemnego otoczenia - woli czytać książki o przywódcach radzieckich niż zaczepiać dziewczyny. Jego najwierniejszym towarzyszem staje się dziennik, w którym zapisuje koleje swego nastoletniego żywota. A jest o czym pisać: oboje rodzice są uwikłani w romanse, Adrianowi rodzi się siostra, przyjaciel deklaruje się jako gej...

I oto Adrian jest już dorosły - przynajmniej według paszportu. Ale wciąż mieszka z rodzicami i siostrzyczką Rosie, wciąż beznadziejnie kocha się w Pandorze, a jedyną jego pociechą jest wytarty różowy królik Pinky. Dorosłość naszego młodego intelektualisty okazuje się trudniejsza, niż przypuszczał...

W Szalonych latach nasz bohater usamodzielnia się, zdobywa skromną pracę, odpowiadającą zresztą jego skromnemu wykształceniu. Z wiekiem (ma lat 23) nie ubywa mu problemów i kompleksów. Wręcz przeciwnie. Ukochana Pandora na jego oczach cieszy się szczęściem małżeńskim pomnażanym przez grono kochanków, do którego Adrian nie należy... Bianka, spełniona miłość Adriana, ucieka z mężem jego matki - jak widać szalona rodzinka Mole`ów nie ustatkowała się. Kolejne próby literackie nie znajdują uznania w oczach wydawców. Ale Adrian wciąż pisze, pisze, pisze. I czeka na sławę. A może już widać światełko w tunelu?...

Władzę w Wielkiej Brytanii przejmuje Partia Pracy, natomiast Adrian Mole odkrywa z przerażeniem, że zaczynają mu wypadać włosy. Skończył trzydzieśći lat, jest samotnym ojcem oraz szefem kuchni w podupadającej restauracji. Wciąż nie może się uporać ze swą zwariowaną rodziną, a w dodatku nieustannie dręczą go zasadnicze pytania: Czy potrafi być dobrym ojcem? Czy viagra to oszustwo? Dlaczego BBC nie chce zrealizować jego serialu komediowego o seryjnym mordercy?

Adrian Mole jest już trzydziestoparoletnim samotnym ojcem, lecz wciąż nie stąpa twardo po ziemi. Mieszka w mikroskopijnej kawalerce, której okna wychodzą na brudny kanałek. Pracuje w antykwariacie. Złości go powiększająca się z dnia na dzień łysina oraz nieudany flirt z niejaką Marigold Flowers. Prowadzi bezwzględną wojnę z wrednym łabędziem o imieniu Gielgud. Odwołuje swoje wakacje na Cyprze, gdy dowiaduje się, że Saddam Husajn posiada broń masowego rażenia i może jej w każdej chwili użyć. Biuro podróży odmawia mu zwrotu zaliczki za wyjazd, chyba że przedstawi dowody na istnienie takiej broni. Adrian pisze więc do Tony’ego Blaira list z prośbą o ich udostępnienie...

Adrian Mole osiągnął wiek chrystusowy. Samotnie wychowuje dwóch dorastających synów. Ciągle szuka godnej siebie pracy. Żaden wydawca nie widzi w nim obiecującego autora bestsellerów. Po pożarze, który strawił cały jego dobytek pomieszkuje u matki, ale ta po raz czwarty wychodzi za mąż. Adrian z chłopcami wyprowadza się - do dzielnicy o kiepskiej reputacji. Na domiar złego niejaka Sue Townsend bezprawnie weszła w posiadanie jego zaginionych pamiętników i samowolnie opublikowała je w "Guardianie". Sława i pieniądze przypadły jej, nie Mole`owi. I gdzie na świecie jest sprawiedliwość.

Myślisz, że życie cię przerasta? Poczekaj! Wytrzymasz znacznie więcej! Kryzys wieku średniego Adriana Mole`a to spiętrzenie wszystkich możliwych nieszczęść. Księgarnia, w której pracuje, musi zostać zamknięta, matka zgłasza się do kontrowersyjnego show, by wyznać wstydliwy rodzinny sekret, syn Glenn pyta o sens służby w Afganistanie, córka upiera się, ny chodzić do szkoły w kostiumach disnejowskich, żona przestaje mieścić się w rozmiar 42, a następnie wdaje się w romans z lokalnym arystokratą. I wreszcie lekarze rozpoznają u Adriana raka prostaty. W tym trudnym czasie Adrian, jak zawsze, pisze dziennik, poza tym pracuje nad sztuką teatralną, chodzi na psychoterapię i spotyka się z Pandorą.