Nonkonformizm, ironia, intelektualna prowokacja - to główne cechy nowej powieści popularnego rosyjskiego prozaika "postmodernisty", znanego już w Polsce z takich utworów, jak "Rosyjska piękność" czy "Encyklopedia duszy rosyjskiej". "Dobry Stalin" to oparte na wątkach autobiograficznych rozliczenie z rzeczywistością sowieckiego imperium lat 50.-70. XX wieku, swoista "Bildungsroman", skandalizująca i chwilami szokująca obyczajowo powieść o dojrzewaniu pod opiekuńczymi skrzydłami "dobrego Stalina" i jego pogrobowców. Swoista perspektywa, z jakiej narrator ogląda ową rzeczywistość - świat ówczesnych notabli życia politycznego (ojciec autora był wysokim funkcjonariuszem radzieckiej dyplomacji) - i jego konfrontacja z egzystencją "szerokich mas społecznych", atmosfera wiecznego lęku i zagrożenia, tworzą pełne wyrazu i wymowne obrazy, stając się jednocześnie manifestacją nieposkromionego indywidualizmu autora. W książce pojawiają się też interesujące wątki polskie.
