Czarne plecy zgięte w pół w Białym Domu i idealnie prosty kręgosłup moralny kamerdynera stały się kanwą filmowej epopei Czarnej Ameryki. Na jego twórców miał spaść deszcz Oscarów, trafiających dotąd tylko w białe dłonie, bowiem i książka, i film jest fantastyczną historią przemian amerykańskiej kultury od czasów segregacji rasowej (tak nieodległych) do prezydentury Baracka Obamy widzianej oczami służącego w Białym Domu.
Opublikowana na pierwszej stronie gazety historia segregacji rasowej opowiedziana przez leciwego Eugene’a Allena, który ponad trzy dekady służył ośmiu prezydentom, poruszyła sumienie Ameryki.
Jednym uchem słyszał najważniejsze rozmowy świata, drugim - krzyk swoich braci, wołających o prawa obywatelskie. Tę dramatyczną postać Forest Whitaker zagrał, zdaniem krytyków, fenomenalnie. A z obsadzoną w roli filmowej żony Oprah Winfrey stworzył duet, jakiego dawno nie oglądaliśmy w kinie. Sukces filmu to zasługa talentu i determinacji reżysera Lee Danielsa, by opowiedzieć tę mądrą i wzruszającą historię.
