Od pewnego czasu Klara miała wrażenie, że mama i tata kochali ją bardziej, zanim pojawił się na świecie jej młodszy brat. Przecież jeśli rodzice rozdzielają miłość na dwoje swoich dzieci, to oznacza, że każde z nich dostaje tylko połowę. Dla Klary to było jasne jak słońce.
Na szczęście któregoś ranka spotkała w parku kogoś, kto pomógł jej zrozumieć, że możemy kochać równie mocno wiele osób naraz, ale każdego trochę inaczej. Ponieważ miłość ma wiele kolorów.
