Akcja powieści, zamknięta w ramach lat 1930-1946, rozpoczyna się w momencie, kiedy bolszewickie władze przystępują do tak zwanego rozkułaczania chłopów. Bohaterka utworu, Tatarka Zulejka, w jednej chwili traci wszystko - gospodarstwo, ognisko domowe, męża. Deportowana wraz z tysiącami innych na Syberię doświadcza wielu dramatycznych wydarzeń, w okrutnych warunkach walczy o przeżycie własne i urodzonego już na zesłaniu syna.
Powieść atrakcyjną fabularnie, można traktować również jako swoisty zapis dojrzewania duchowego i mentalnego bohaterki. Paradoksalnie, właśnie w koszmarnej rzeczywistości otwierają się jej oczy na wiele nieznanych dotąd spraw, zyskuje nową, wyrazistą osobowość.
