Nadkomisarz Drwęcki podejmuje się misji politycznej. Jest druga połowa listopada 1929 roku, do Polski docierają pierwsze skutki Wielkiego Kryzysu. Bezpowrotnie kończą się szalone i beztroskie lata 20., a na szczytach władzy II Rzeczpospolitej dojrzewa plan ostatecznej rozprawy z opozycją, która z kolei szykuje się do obalenia rządów sanacji. Jerzy Drwęcki na prośbę pułkownika Wieniawy-Długoszowskiego wyrusza na Górny Śląsk z misją ostatniej szansy. Ma przekonać Wojciecha Korfantego do zawarcia ugody z rządem. Oficjalnym powodem przyjazdu nadkomisarza do Katowic są wykłady kryminalistyki dla podoficerów Policji Województwa Śląskiego. Przypadkowa i pozoru banalna sprawa, którą Drwęcki zamierzał wykorzystać do celów dydaktycznych, okazuje się mieć kluczowe znaczenie dla jego misji. Polityka, gangsterskie interesy i porachunki splatają się w iście gordyjski węzeł. Prywatnie zaś, skutkiem kolejnego pomysłu zasadniczej babci Ireny, Jerzy Dwęcki musi sprawdzić się w roli "przyszywanej" głowy śląskiej rodziny i zająć edukacją dziesięcioletniego Walika.
