Souvenir de Chopin - jedno z dwóch dostepnych dziś w całości dzieł na wiolonczelę i fortepian - powstał pod koniec 1849 r., najprawdopodobniej na Kielecczyźnie. Dzieło zachowało się w bibliotece Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego w odpisie dokonanym przez zapalonego wiolonczelistę - amatora, Jana Karłowicza, który był przez krótki czas uczniem Samuela Kossowskiego. Souvenir nie należy do dzieł wybitnych, niemniej stanowi dokument gustów muzycznych tamtej epoki. Utwory tego typu bardziej wpływały na gust społeczeństwa niż dzieła Ignacego feliksa Dobrzyńskiego czy Karola Lipińskiego, nie mówiąc o utworzch Fryderyka Chopina, które dopiero pod koniec XIX wieku zaczęły być doceniane i coraz lepiej rozumiane jako dzieła wielkie. Zanim umiejetności wykonawcze amatorów wzniosły sie na poziom pozwalający wykonac dzieła Chopina, amatorskie granie w domu wyszło z mody. Prezentowane wydanie jest pierwszą polską edycja utworu. Andrzej Wróbel
