Karina to przejmująca i mądra opowieść dla nastolatków o potrzebie akceptacji i szkolnych problemach. To książka o sprawach ważnych i trudnych. Od kiedy przeprowadzili się do tego miasta, jakoś nie potrafi ła się odnaleźć. (...) Właściwie nic już jej nie bawiło, co wiązało się ze szkołą i nie tylko ze szkołą, w ogóle z nowym miejscem, a nawet miastem. (...) Mimo iż mieszkała tu od ponad roku, to nie miała żadnej bliższej koleżanki. (...) Stopnie miała dobre, bo uczyła się całymi popołudniami. Co zresztą miała robić? Ile i o czym można rozmawiać z mamą? W kółko o szkole? Karina wraz z całą rodziną przeprowadza się do miasta. W nowym gimnazjum nie czuje się dobrze, jest przedmiotem kpin i żartów, koleżanki drwią z jej ubioru. Boi się zwierzyć ze swoich problemów rodzicom i nauczycielom. Czy znajdzie w sobie siłę, by przeciwstawić się szkolnym prześladowczyniom, czy uda jej się odnaleźć pokrewną duszę, która pomoże jej przezwyciężyć wszystkie przeciwności?
