Miejska Biblioteka Publiczna

Krajowa i europejska popularność Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego potwierdza, iż jego sztukę poetycką nie tylko potrafimy współcześnie zrozumieć, ale nadal możemy ją cenić za artystyczne rozpoznanie tego, co służy docieraniu do prawdy, kształtowaniu piękna i głoszeniu dobra, których deficyt w świecie wciąż odczuwamy.
[...] Stwierdzenie, że Gałczyński przed Gombrowiczem, widząc człowieka zniewolonego przez "formy" społeczne i kulturowe, ratunek upatrywał w humorze, grotesce, wyobraźni, twórczej swobodzie artysty, nie służy upraszczaniu recepcji jego dzieła i pozbawienia go wymiarów estetycznych, etycznych czy aksjologicznych. W każdym razie już niedługo sprawdzimy, czy spełniła się słynna przepowiednia Jana Lechonia, zapisana 7 kwietnia 1950 w jego londyńskim Dzienniku: "Nie widzę nic Miłosza w jakiejś antologii za sto lat. A np. Serwus, madonna Gałczyńskiego zawsze da się czytać". [fragment Wstępu: Poezja jest tylko dla tych, co mają czyste serca Jerzego Stefana Ossowskiego]