Miejska Biblioteka Publiczna

Pierwszym przystankiem na trasie Pompika jest Narwiański Park Narodowy. Polinkę nudzi spacer brzegiem krętej rozgałęzionej rzeki, jednak Pompik czuje, że gęste szuwary kryją w sobie prawdziwą tajemnicę.

W Biebrzańskim Parku Narodowym Pompik i Polinka spotykają na bagnie bardzo przygnębionego łosia. Razem spróbują wszystkich możliwych sposobów, żeby nieboraka rozchmurzyć.

W trzeciej części serii rodzina żubrów odwiedzi Wigierski Park Narodowy, gdzie spotkają pracowitego bobra. Budowa tamy wymaga od niego wiele wysiłku – Pompik i Polinka zaoferują mu swoją pomoc.

Rodzina sympatycznych żubrów odwiedza Kampinoski Park Narodowy. Spotkany w lesie łoś pokaże dzieciom, ile dźwięków kryje w sobie przyroda. Polinka martwi się, że nie potrafi tupać, jak reszta jej rodziny. Pompik radzi siostrzyczce, w którym miejscu najlepiej trenować tupanie. Okazuje się, że pagórek, który wybrał Pompik, jest czymś więcej, niż zwykłą kupką piasku…

Małe żubry Pompik i Polinka wraz z rodzicami przemierzają Bory Tucholskie. Oprowadza ich sympatyczny jeleń, który jednak nagle zrywa się do ucieczki, przestraszony wzmianką o wilku. Żuberki zastanawiają się, czy jest się czego bać i który drapieżnik jest najstraszniejszy ze wszystkich.

W szóstej części Wypraw żubry dotrą aż do Słowińskiego Parku Narodowego, gdzie zachwycą się widokiem bezkresnego morza. Mała Polinka postanawia, że na tej wyprawie dokona wielu odkryć, jednak za każdym razem to Pompik pierwszy dostrzega wszystkie ciekawostki. W podziwianiu darów morza przeszkodzi żuberkom pewna krzykliwa mewa, która okaże się również bardzo zachłanna.

Rodzina żubrów przeprawia się na malowniczą wyspę Wolin, by zwiedzić Woliński Park Narodowy. Tam, wśród pięknych starych drzew dostrzegą ogromnego ptaka - bielika. Zarówno bielik, jak i Pomruk będą zabiegać o komplementy żuberków, bo przecież każdy lubi czasem zostać pochwalony.

W ósmej części „Wypraw” mały żubr Pompik z początku trochę pogniewa się na swoją siostrę, bo wolałby w samotności zwiedzać Park Narodowy Ujście Warty. Jednak mieszkające tam ptaki pokażą mu, dlaczego warto trzymać się w stadzie i z jakiego powodu lepiej nie straszyć kormoranów.

Drawieński Park Narodowy to już dziewiąty przystanek na trasie rodziny żubrów – bohaterów serii książek autorstwa Tomasza Samojlika. Mała Polinka ma wielką ochotę się bawić, ale ojciec Pomruk stanowczo odmawia, twierdząc że zabawy są tylko dla dzieci. Przypadkowo spotkana wydra pokaże jednak żubrom, że na dobrą zabawę nigdy nie jest się zbyt dorosłym.

Podczas wizyty w Wielkopolskim Parku Narodowym Polinka ma wyjątkowo bojowy nastrój. Chce sama decydować o tym, co będzie robić! Planuje wspiąć się na najwyższe wzniesienie w okolicy, choćby miała to zrobić zupełnie sama. Pompik próbuje ją powstrzymać, ale niespodziewanie do wyprawy przyłączają się małe puszczyki. Tego dnia samodzielność i małych żubrów, i małych puszczyków zostanie wystawiona na ciężką próbę.

Przemierzając Karkonoski Park Narodowy, zauroczone żubry podziwiają wodospady, spękane skały i nagie szczyty gór. To dla nich zupełnie nowe i nieznane widoki. Zajęci zabawą Pompik i Polinka wpadają na małego i bardzo przestraszonego muflona. Z początku nieznajomy ucieka przed żubrami, ale kiedy Pompik wpadnie w tarapaty, mufloniątko opuści swoją sprytną kryjówkę, by pomóc zwierzęciu w potrzebie.

W Parku Narodowym Gór Stołowych Polinka i Pompik odkrywają niezwykłe miejsce. Takich dziwów żubry jeszcze nie widziały – wielkie skały przypominające grzyby, sowy, a nawet starego dziadka żubra z jednym rogiem. Pompik prosi, by mała Polinka na siebie uważała, ale sam jest tak zafascynowany odkrywaniem coraz to nowych kształtów, że zapędza się pomiędzy skały. Zagubiony w labiryncie Pompik może liczyć tylko na młodszą siostrę…

W Babiogórskim Parku Narodowym członkowie żubrzej rodziny spierają się o to, co jest w tej okolicy największą atrakcją. Tylko Porada nie bierze udziału w sprzeczce, pozostałe żubry zaczynają poszukiwania na własną rękę. W trakcie tej wędrówki okaże się, na co ma apetyt Pomruk, czego o jeleniach dowiedziała się Polinka i czy Pompik może jeszcze raz odkryć dawno odkrytą górę…

Wraz z sympatyczną rodziną żubrów poznajemy polskie parki narodowe. Polinka ma zły humor, bo podczas wspinaczki skalistymi ścieżkami w Ojcowskim Parku Narodowym przestraszyła się pomrowa błękitnego. Niedługo później niewinna ćma kolejny raz tak wystraszy żubrzyczkę, że ta skryje się w tajemniczej jaskini. Na pomoc siostrze ruszy Pompik, przekonany, że żubry nie muszą bać się niczego. Jednak w ciemnej jaskini i jego odwaga zostanie wystawiona na próbę.

Gorczański Park Narodowy wita żubry pięknymi widokami. Nieopodal uroczej, lśniącej od deszczu polany, Pompik i Polinka odkrywają coś zachwycającego: błyszczące niczym klejnot, czarno-żółte stworzenie, które jest… tak zawstydzone, że kamienieje w bezruchu. Jak żubry mają przekonać nieśmiałą salamandrę, że jest najbardziej niezwykłym zwierzęciem w okolicy?

Pompik i Polinka są zauroczeni Tatrami. Jednak nie bardzo dają radę wejść na najbardziej malownicze skalne półki. Jest jednak zwierzę, któremu udaje się to bez trudu – kozica popisuje się pięknymi skokami, kiedy nagle… zapada się jej noga! Okazuje się, że to nie pierwszy raz ktoś kopie pod nią dołki. Pompik oferuje pomoc w rozwiązaniu zagadki, a kozica podsuwa mu nawet głównego podejrzanego: niedźwiedzia. Żubrzych detektywów czeka jednak zaskoczenie…

Jakże piękne są trzy górskie szczyty, do których zmierza żubrza rodzina! Żubry są tak zapatrzone na niesamowity krajobraz Pienińskiego Parku Narodowego, że Polinka o mało nie rozdeptuje pełznącej powolutku po górskiej łące gąsienicy. Miejscowe zwierzęta są oburzone tym, jak żubry traktują ich najpiękniejszy skarb. Pompik nie rozumie, jak mogą się tak mylić – przecież najpiękniejszy skarb wznosi się tam, hen nad ich głowami. Dzięki cierpliwości Porady i intuicji Polinki, udaje mu się jednak odkryć tajemnicę cennej gąsienicy…

W Magurskim Parku Narodowym Polinka, jako miłośniczka silnych wrażeń, chce usłyszeć krzyk orlika krzykliwego. Nic nie jest w stanie jej powstrzymać! Choć Pompik tłumaczy jej, że wdrapywanie się na czatownię orlika jest niezbyt dobrym pomysłem. Polinka dopina swego, co prowadzi do nieoczekiwanych perypetii, które kończą się krzykiem. Ale niekoniecznie jest to orlik.

Tym razem żubrza rodzina wędruje do Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Na wieść o tym, że w kolejnym z odwiedzanych miejsc występują rysie, Pompik oznajmia, że bez trudu je wytropi – w końcu zna rysie ze swojej puszczy. Polinka jest bardzo sceptyczna, ale Pompik z miną znawcy pokazuje jej rysie tropy, które doprowadzają żubry do tajemniczej kryjówki. Zaaferowane tropieniem żubry nie dostrzegają, że cały czas ktoś je dyskretnie śledzi…

W Roztoczańskim Parku Narodowym, który jest już dwudziestym przystankiem w Pompikowych Wyprawach, to Pomruk przejmuje inicjatywę. Chce, żeby zwiedzanie odbyło się według jego planu – żubry mają zaczepić tubylca, poprosić go o pokazanie największej okolicznej atrakcji, a potem odpoczywać do woli. Rach, ciach, bach i załatwione. Z początku wszystko idzie po jego myśli, ale wkrótce okazuje się, że ich przewodnik, konik polski, to bardzo wytrwałe zwierzę…

Żubrza rodzina dociera do Gór Świętokrzyskich. Tam spostrzegają jelenia, który dość dziwnie się zachowuje – pręży się i pozuje, dumnie prezentując poroże. Żuberki są pod wrażeniem, ale jeleń nie poświęca im zbyt wiele uwagi. W dodatku niechcący obraża Polinkę, co uruchamia ciąg zabawnych wydarzeń.

Żubrza rodzina jest zachwycona Poleskim Parkiem Narodowym, jednak Pompika najbardziej fascynuje wykonywany przez żurawie skomplikowany taniec. Żuberek bardzo chce się go nauczyć, ale ani on, ani jego siostra Polinka, ani nawet ich mama, Porada, nie są w stanie spełnić wymogów ptasich nauczycieli. Czy żubry w końcu odkryją, na czym polega tajemnica tańca żurawi?

Po długiej wyprawie i przeżyciu wielu przygód żubrza rodzina dociera do Białowieskiego Parku Narodowego. Żubry bardzo się cieszą z powrotu do znajomych miejsc i spotkania z sąsiadami z Puszczy. Pompik ma wrażenie, że Puszcza chce mu coś powiedzieć szelestem liści, skrzypieniem drzew, szumem rzeki… Czy z pomocą Polinki, Porady i Pomruka uda mu się rozszyfrować tę leśną wiadomość?