Wydane po raz pierwszy w 1953 roku w Londynie i wznawiane wielokrotnie wspomnienia Gustawa Herlinga - Grudzińskiego z sowieckiego łagru w Jercewie pod Archagielskiem ukazują się w serii
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wydane po raz pierwszy w 1953 roku w Londynie i wznawiane wielokrotnie wspomnienia Gustawa Herlinga - Grudzińskiego z sowieckiego łagru w Jercewie pod Archagielskiem ukazują się w serii Lekcja Literatury poprzedzone niezwykle interesującą rozmową, jaką z autorem książki przeprowadził znakomity znawca jego twórczości, Włodzimierz Bolecki. Książka Gustawa Herlinga - Grudzińskiego obok nieprzeciętnych walorów literackich jest przede wszystkim - co podkreśla w rozmowie Autor - dokumentalną relacją ofiary, kronikarza i badacza instytucji i mechanizmów sowieckiego "innego świata" zbudowanego na utopijnej, zbrodniczej ideologii lewicowo - totalitarnej.
Wieża rozpoczęła metafizyczny nurt w twórczości Herlinga i zburzyła stereotyp myślenia o nim jako pisarzu przede wszystkim politycznym i zaangażowanym publicyście. Jerzy Stempowski dostrzegł w Wieży utwór znaczący, wznowienie tradycji poszukiwania stylu i odpowiedź na literaturę współczesną, która pełna jest skomlenia i wycia. Maria Danilewicz-Zielińska mówiła, że Wieża narodziła się z gestu głębokiego pochylenia się nad najtrudniejszymi sprawami życia i śmierci, jej wieloznacznośc zaś onieśmiela każdego interpretatora. Jan Bielatowicz stwierdził, że Skrzydła ołtarza to inny świat prozy, nowy jej rodzaj, który by można określic jako traktat moralny w formie obrazowo-poetyckiej. I tworzywo, i budowa tych opowiadań są niezwykłe. Opowiadania przynosiły zupełnie inny obraz Herlinga - nie, jak dotąd, pisarza pochłoniętego uwikłaniami człowieka w historię, ale myśliciela dyskretnie stawiającego pytania religijne.