Bohaterem książki jest doświadczony lekarz psychiatrii - Elchanan Gil, który zgodnie ze sprawdzoną maksymą "szewc bez butów chodzi", nie umie poradzić sobie z własnymi problemami. Jego największym utrapieniem jest pamięć. Niesforny i bolesny twór odświeżający przykre wydarzenia z przeszłości, o których nie da się zapomnieć. Za radą przyjaciela przeprowadza się do polecanego przezeń mieszkania. To Joel mu je polecił, to on powiedział, zwolniło się mieszkanie, dokładnie naprzeciw naszego okna, weź je, przecież szukasz lokum, a kiedy się wahał, Joel powiedział mu, no co ty, dosłownie naprzeciw, weź je. Każdego wieczora obserwuje swoich znajomych przez okno. Ten bardzo popularny w literaturze motyw jest tylko i wyłącznie zalążkiem powieści. Codzienna praktyka pozwoli mu dogłębnie poznać zwyczaje panujące w domu Joela i Jael, a także przyjrzeć się urodziwej kobiecie. Po tragicznym wypadku, w którym ginie jej partner, Elchanan postanawia zając jego miejsce. Wszystko układa się po jego myśli - zdobywa względy kobiety, niecierpliwie oczekuje narodzin swojego syna. Nie spodziewa się, że moment, kiedy dziecko przyjdzie na świat, będzie punktem zwrotnym w jego życiu. Najwięcej kontrowersji budzi wybór imienia dla potomka. Matka postanawia uszanować pamięć po zmarłym mężu nadając dziecku jego imię. Od tej pory nieporadny psychiatra będzie zadawał sobie pytanie o cel takiego posunięcia. Czy Jaeli zależało na tym, aby poskromić jego szczęście? A może chciała wyraźnie zaakcentować, kto tak naprawdę był najważniejszą osobą w jej życiu?