Czasem widzimy tylko to, co chcemy zobaczyć. Czasem to, co widzimy, zmienia nasze spojrzenie na świat.
Rosa, dziewczyna Jara, popełniła samobójstwo, kiedy oboje studiowali w Cambridge. Nie ma dnia, żeby Jar o niej nie myślał. Minęło pięć lat, ale mężczyzna nadal obsesyjnie podejrzewa, że Rosa, jego jedyna miłość, żyje. Dręczą go wizje dziewczyny, zaskakująco realistyczne i pojawiające się w nieoczekiwanych miejscach. Jego terapeuta twierdzi, że to halucynacje pożałobne.
Po odnalezieniu dziennika Rosy Jar podejmuje rozpaczliwe działania, by zrozumieć okoliczności jej śmierci, i nawiązuje kontakt z dziennikarzem, który napisał o rekrutowaniu studentów Cambridge do brytyjskich służb specjalnych. Im głębiej zanurza się w sprawę, tym bardziej czuje się zdezorientowany.
Trafia do mrocznego półświatka, gdzie nic nie jest tym, czym się wydaje i nikomu nie można ufać; trafia w sam środek szeroko zakrojonej intrygi, która nieodwołalnie wszystko zmienia.
