W książce zamieszczono katolog herbów miast regionu sandomiersko-kieleckiego w okresie od XIII do XX wieku. Warto zaznacyć, że za wyobrażenia heraldyczne uznano każde godło, które zwyczajowo lub w wyniku urzędowego przywileju znalazło się na pieczęci samorządu miejskiego i było wykorzystywane przez społeczności lokalne do uwierzytelniania aktów prawnych. Obok ilustracji i rzetelnych opisów poszczególnych herbów podano podstawowe informacje o miejscowościach. W publikacji zamieszczono również indeks ikonograficzny podobieństw godeł i tematów heraldycznych oraz indeks nazw miejscowości i ich dzielnic w brzmieniu historycznym i obecnym, a także mapę regionu.
Legendy i opowieści niezwykłe z Sandomierskiego, dawnej Puszczy Sandomierskiej, Opatowskiego i Staszowskiego : (przyczynek do mitologii sandomierskiej)
Zbiór opowiadań, podań i legend świadczących o bogatej historii i kulturze Sandomierszczyzny. Uwieczniono tu legendarnych historycznych bohaterów, jak Halina Krępianka, Krzysztof Baldwin Ossoliński, Kanclerz Wielki Koronny Jerzy Ossoliński, angielski szlachcic Jan Tudor, pułkownik Dionizy Czachowski, św. wincenty Kadłubek, czy rozbójnik Szydło. Przytoczono opowieści związane ze starymi, zabytkowymi pałacami, zamkami, kościołami, cudownymi obrazami. Wspomniano o dawnych bitwach z czasów wojen tatarskich. Wyjaśniono nazwy okolicznych miejscowości. To ważna publikacja dla mieszkańców opisywanych terenów, pozwala zachować dla potomności przekazywane do tej pory ustnie podania pozwalające zachować tożsamość nadwiślańskiego społeczeństwa, a także ciekawa lektura dla turystów.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Włodzimierz Gruszczyński urodził się w 1919 r. Do walki przeciw niemieckiemu najeźdźcy, w konspiracji ZWZ-AK, przystąpił wraz z grupą kolegów-harcerzy z Liceum im. Stefana Żeromskiego, w Kielcach, na początki 1940 r. W końcu 1941 r. ukończył tajną podchorążówkę. Po ujawnieniu przez wroga sabotażu zdołał zbiec i wstąpił do oddziału partyzanckiego Inspektoratu AK Sandomierz - Lotnej Grupy Bojowej. Następnie kontynuował walkę w oddziale partyzanckim "Jędrusie" (po połączeniu obu tych grup) a potem w akcji "Burza" w 2. Pułku piechoty Legionów 2. Dywizji AK, aż do rozwiązania partyzantki (X.1944). Przed nadejściem armii i władzy sowieckiej, wyniszczających i mordujących patriotów i inteligencję polską, przed ruszeniem ich znad Wisły, uciekł z Kraju przed prześladowaniem do Rzeszy Niemieckiej (Austria), gdzie jako robotnik doczekał końca wojny. Wówczas udał się do Włoch, do II Korpusu Armii Polskiej we Włoszech gen. Andersa. Po powrocie do kraju w 1947 r. założy rodzinę. Pracując na podrzędnych stanowiskach w gospodarce, wśród nieustannych szykan ze strony nowego okupanta (okres PRL) doczekał emerytury.
Włodzimierz Gruszczyński urodził się w 1919 r. Do walki przeciw niemieckiemu najeźdźcy, w konspiracji ZWZ-AK, przystąpił wraz z grupą kolegów-harcerzy z Liceum im. Stefana Żeromskiego, w Kielcach, na początki 1940 r. W końcu 1941 r. ukończył tajną podchorążówkę. Po ujawnieniu przez wroga sabotażu zdołał zbiec i wstąpił do oddziału partyzanckiego Inspektoratu AK Sandomierz - Lotnej Grupy Bojowej. Następnie kontynuował walkę w oddziale partyzanckim "Jędrusie" (po połączeniu obu tych grup) a potem w akcji "Burza" w 2. Pułku piechoty Legionów 2. Dywizji AK, aż do rozwiązania partyzantki (X.1944). Przed nadejściem armii i władzy sowieckiej, wyniszczających i mordujących patriotów i inteligencję polską, przed ruszeniem ich znad Wisły, uciekł z Kraju przed prześladowaniem do Rzeszy Niemieckiej (Austria), gdzie jako robotnik doczekał końca wojny. Wówczas udał się do Włoch, do II Korpusu Armii Polskiej we Włoszech gen. Andersa. Po powrocie do kraju w 1947 r. założy rodzinę. Pracując na podrzędnych stanowiskach w gospodarce, wśród nieustannych szykan ze strony nowego okupanta (okres PRL) doczekał emerytury.
