Miejska Biblioteka Publiczna

Przeczytałem po raz pierwszy Proroka w latach sześćdziesiątych. Posłużyłem się wtedy fragmentem mówiącym o dzieciach, starając się wytłumaczyć moim rodzicom, kim jestem. Myślałem wówczas: Gibran jest buntownikiem. Po raz drugi przeczytałem Proroka w latach osiemdziesiątych, aby przypomnieć sobie jego niezwykłą prostotę i siłę. Sądziłem wtedy: Gibran jest mędrcem. Po raz trzeci przeczytałem Proroka w latach dziewięćdziesiątych. miałem już na swoim koncie kilka opublikowanych ksiązek i wiedziałem, że zbuntowany duch i słowa mądrości nie zawsze odzwierciedlają złożony świat duszy pisarza.Pytałem wówczas sam siebie; Kim jest Gibran? Ponowna lektura Proroka nie dała odpowiedzi na to pytanie, ale się nie zniechęciłem i szukałem dalej. Przeczytałem po raz kolejny niektóre z jego dzieł, dwie biografie, aż w końcu, dzięki libańskiej przyjaciólce, Souli Saad, natrafiłem na jego listy. Kiedy człowiek kocha, odkrywa swoją duszę. Dlatego właśnie listy Gibrana do Mary Haskell pozwoiliły mi lepiej zrozumieć świat wewnętrzny artysty. Zacząłem podkreślać niektóre zdania i przenosić do pamięci komputera to, co uznałem za istotę jego świata. Pewnego dnia w rozmowie z żoną (choć prawdę powiedziawszy, była to kłotnia, bo dzięki Bogu, choć jseteśmy małżeństwem od dwudziestu paru lat,wciąż się jeszcze kłócimy) nie potrafiłem wytłumaczyć jej pewnej kwestii. Poprosiłem, żeby włączyła komputer i przeczytała pewien list Gibrana, który, jak mniewałem, lepiej wyjaśni jej to, co usiłowałem wyrazić. Przeczytała nie tylko wybrany fragment, ale cały plik listów. To wtedy zrodziło się we mnie pragnienie wydania ksiązki o głębokiej więzi, jaka łączyła Khalila Gibrana i Mary Haskell.

Połamane skrzydła - kultowa arabska powieść miłosna, to zarazem tekst mistyczny i stylizowany romans, zdolny nasycić najbardziej powszechne kobiece ( i niekiedy męskie) tęsknoty za pięknem i nieskończonością niespełnionego uczucia. Oblubienica, Salma Karama, jest - z pozoru - jeszcze jednym kobiecym aniołem, jakich pełno w sentymentalnej i romantycznej literaturze Zachodu. Anioł umiera. Oblubieniec spisuje elegijne hymny mające wzruszyć same niebiosa. Konwencja popularnej literatury obróciła tego rodzaju opowieści w szczególnego rodzaju "opium dla kobiet". Gdy życie społeczne zamyka przed nimi perspektywy, codzienność czyni niewidzialnymi, kobiety wciąż są nienasycone słów o miłości. Powieść Khalila Gibrana jest wśród miliardów tych słów autentykiem. Klejnotem, nie podróbką. Wśród zaskakujących strof poetyckiej prozy ukrywają się jasno sformułowane frazy o kondycji kobiety, o jej niewoli w domu ojca czy męża, o jej trwającej setki lat drodze do pełni praw.
(Kazimiera Szczuka)

Myślę, że każdy kto poznał Khalila Gibrana czytając Proroka, będzie zaskoczony Połamanymi skrzydłami. Nagle uświadamiamy sobie, że ten sam autor pisząc w dwu różnych językach, dotyka rozumienia świata przez odmienne tradycje literackie. Jest "ten sam", a jednocześnie jakby był " kimś innym" Wszystko w Połamanych skrzydłach jest sprzeczne z naszym widzeniem zakochania, miłości, wierności, wolności, obowiązku. Chcemy to odrzucić, zbuntować się. A jednak jest to ten sam artysta, który potem po angielsku - w drugim języku swej młodości, napisał wielkie słowa Proroka. I pewno by ich nie stworzył, gdyby nie starał się połączyć tych dwóch kultur i zbudować niezwykłego mostu, co łączy dwa brzegi. I to tak, że nagle rozumiemy, iż nie jesteśmy sobie aż tak dalecy.
(Ernest Bryll)

Dżubran Chalil Dżubran (Khalil Gibran) - autor znanego na całym świecie Proroka - to pisarz-legenda, znany dobrze wśród Arabów i na kontynencie amerykańskim, mistyk i wizjoner, obrońca kobiet i niezależnej myśli. Wyraża arabską hikmę - głęboką archetypową mądrość, zachęca do medytacji, podnosi na duchu. Nic dziwnego, że "Połamane skrzydła" skłaniają i do refleksji, i do niecodziennych przeżyć. Nie da się ich łatwo zapomnieć. Znakomity przekład tekstu z języka arabskiego oraz kilka słów wstępu to dzieło znanych arabistów, znawców kultury i twórczości autora.
(prof. Ewa Machut-Mendecka)