Miejska Biblioteka Publiczna

Z niewielkimi przerwami już od ponad dwudziestu lat zajmuję się badaniem problemu stosunków polsko-żydowskich próbując poskładać puzle rzeczywistości czasu drugiej wojny światowej i zagłady w Polsce. Nie jest to zadanie łatwe. W miarę upływu czasu, gdy odkrywam coraz to nowe aspekty zagadnienia i pojawiają się coraz to nowe obszary polsko-żydowskiej terra incognita, zadanie staje się coraz trudniejsze. Między innymi dlatego, że problem stosunków polsko-żydowskich w czasie drugiej wojny światowej jest tematem, w którym fakty wymykają się jednoznacznemu wartościowaniu i definicji, a który jednocześnie wywołuje najwięcej dyskusji i w sposób emocjonalny angażuje Polaków i Żydów. Jest tematem, w którym każdy Żyd i każdy Polak zdaje się być ekspertem. Dlatego prezentowane w książce wyniki badań w niektórych momentach zbulwersują zapewne żydowskiego czytelnika, w innych zaś oburzą czytelnika polskiego; Żydzi być może zarzucą mi antysemityzm, Polacy zaś szkalowanie własnego narodu. Nic na to nie można poradzić. Tak już bowiem jest, że - jak ponad czterdzieści lat temu pisała do jednego ze swych oponentów Hannah Arendt - "...bardzo często tych, którzy zdają jedynie sprawę z pewnych nieprzyjemnych faktów, oskarża się o brak duszy, brak serca lub brak tego, co nazywasz Herzenstakt. Innymi słowy, [...] często wykorzystuje się te emocje do ukrycia rzeczywistej prawdy". (ze Wstępu)