"Mijam ludzi. Patrzę na nich. Pytam, o której rano wstają, w jaki sposób zarabiają na życie i jaki na przykład jest ich ulubiony deser. A potem o nich myślę. Myślę o nich cały czas. Ponownie widzę ich twarze, ręce, a nawet kolor skarpetek. Myślę o nich godzinami, wręcz latami, a potem, pewnego dnia, próbuję o nich napisać".
Anna Gavalda pisze opowiadania o ludziach, których mijamy na ulicy, ale nie zauważamy, bo niczym się nie wyróżniają. Dopiero, gdy przyjrzymy im się bliżej, okazuje się, że tak jak my przeżywają swoje wzloty i upadki.
"Mijam ludzi. Patrzę na nich. Pytam, o której rano wstają, w jaki sposób zarabiają na życie i jaki na przykład jest ich ulubiony deser. A potem o nich myślę. Myślę o nich cały czas. Ponownie widzę ich twarze, ręce, a nawet kolor skarpetek. Myślę o nich godzinami, wręcz latami, a potem, pewnego dnia, próbuję o nich napisać".
Anna Gavalda pisze opowiadania o ludziach, których mijamy na ulicy, ale nie zauważamy, bo niczym się nie wyróżniają. Dopiero, gdy przyjrzymy im się bliżej, okazuje się, że tak jak my przeżywają swoje wzloty i upadki.
"Mijam ludzi. Patrzę na nich. Pytam, o której rano wstają, w jaki sposób zarabiają na życie i jaki na przykład jest ich ulubiony deser. A potem o nich myślę. Myślę o nich cały czas. Ponownie widzę ich twarze, ręce, a nawet kolor skarpetek. Myślę o nich godzinami, wręcz latami, a potem, pewnego dnia, próbuję o nich napisać".
Anna Gavalda pisze opowiadania o ludziach, których mijamy na ulicy, ale nie zauważamy, bo niczym się nie wyróżniają. Dopiero, gdy przyjrzymy im się bliżej, okazuje się, że tak jak my przeżywają swoje wzloty i upadki.
Opowiadania o bardzo różnorodnej tematyce, których akcja rozgrywa się w różnych grupach społecznych i wiekowych, mówiące o zwykłych, chciałoby się powiedzieć banalnych ludziach, ze wszystkimi ich śmiesznostkami, małostkami, ambicjami i snobizmami, wiodących często zwyczajną szarąegzystencję, ale uchwyconych w jakiejś szczególnej chwili czy sytuacji - dramatycznej, komicznej...
Opowiadania o ludziach, których, jak mówi autorka, "mijamy" na ulicy, ale ich nie zauważamy, bo niczym się nie wyróżniają. Ale gdy zadamy sobie trud i spojrzymy na nich uważniej, życzliwie, okaże się, że ludzie ci przeżywają swoje "wzloty i upadki", a gdy odrzucimy stereotypowemyślenie, okaże się, że mają oni nam coś ważnego do powiedzenia, a nawet do wykrzyczenia - "jesteśmy samotni!".
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Opowiadania o bardzo różnorodnej tematyce, których akcja rozgrywa się w różnych grupach społecznych i wiekowych, mówiące o zwykłych, chciałoby się powiedzieć banalnych ludziach, ze wszystkimi ich śmiesznostkami, małostkami, ambicjami i snobizmami, wiodących często zwyczajną szarąegzystencję, ale uchwyconych w jakiejś szczególnej chwili czy sytuacji - dramatycznej, komicznej...
Opowiadania o ludziach, których, jak mówi autorka, "mijamy" na ulicy, ale ich nie zauważamy, bo niczym się nie wyróżniają. Ale gdy zadamy sobie trud i spojrzymy na nich uważniej, życzliwie, okaże się, że ludzie ci przeżywają swoje "wzloty i upadki", a gdy odrzucimy stereotypowemyślenie, okaże się, że mają oni nam coś ważnego do powiedzenia, a nawet do wykrzyczenia - "jesteśmy samotni!".
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Znakomity wybór opowiadań o miłości Erica-Emmanuela Schmitta! Miłość młodzieńcza, niespełniona, zakazana. Miłość, która prowadzi do zbrodni i na którą czeka się całe życie. Nikt piękniej od Schmitta nie przedstawia tak wielu odcieni tego wyjątkowego uczucia.
Znakomity wybór opowiadań o miłości Erica-Emmanuela Schmitta! Miłość młodzieńcza, niespełniona, zakazana. Miłość, która prowadzi do zbrodni i na którą czeka się całe życie. Nikt piękniej od Schmitta nie przedstawia tak wielu odcieni tego wyjątkowego uczucia.
