Historia literatury rosyjskiej XX wieku : praca zbiorowa
POZ/ODP:
pod red. Andrzeja Drawicza ; [aut.] : Grażyna Bobilewicz [et al.] ; z prac Zakładu Literatur Wschodniosłowiańskich [>>] Instytutu Slawistyki PAN [Polskiej Akademii Nauk].
Wiek dwudziesty był dla rosyjskiej literatury czasem wielkiej próby. Wkroczywszy weń z rozmachem, dziedzicząc przesłanie klasyków: Turgieniewa, Tołstoja, Dostojewskiego, literatura z zapałem współtworzyła europejską rewolucję artystyczną, kroczyła w jej czołówce, olśniewała i dawała wzorce do naśladowania. Przewrót bolszewicki dramatycznie zakłócił tę sytuację, choć konsekwencje tego stały się widoczne nie od razu. Nowa władza w ciągu kilkudziesięciu lat różnymi metodami osłabiała i zrywała związki Rosji z resztą świata, a także kwestionowała rolę literatury jako rzeczniczki nowego widzenia i pojmowania rzeczywistości.Wiek dwudziesty był więc porą zmagań literatury rosyjskiej o swoją istność i tożsamość. Literatura wyszła z tych walk poturbowana i przetrzebiona. Zawsze jednak pozostawała literaturą wielką, a w swoich rzeczywistych osiągnięciach bogatą i fascynującą. Tworzona w kraju i za granicą, rozpowszechniana w obiegu oficjalnym i "samizdatowym", przyciągała i nadal przyciąga uwagę świata.
Historia literatury rosyjskiej XX wieku jest próbą przedstawienia tej wielkiej przygody i zmagań rosyjskiego pisarstwa bez stosowanych dawniej uproszczeń, przemilczeń i zafałszowań. Czytelnicy znajdą tu pisarzy już w Polsce znanych, lubianych i popularnych: Zoszczenkę, Bułhakowa, Bunina, Pasternaka, Mandelsztama, Sołżenicyna, Brodskiego, Babla, Jerofiejewa; lepiej poznają twórców, o których wiemy mniej, a którzy w pełni zasługują na bliższą prezentację ich dorobku. Autorzy nie wyrzucają też pochopnie za burtę tych, których w minionym okresie lansowano oficjalnie, a którzy nadal reprezentują wartości trwałe i nieprzemijające: Gorkiego, Szołochowa, Majakowskiego, Aleksieja Tołstoja i innych.
Historia literatury rosyjskiej XX wieku przestawia obraz literatury jako cyklu procesów, z jej twórcami, dziełami i perypetiami i z konieczności skrótowo potraktowanym kontekstem polityczno-społecznym i kulturowym.
UWAGI:
Bibliogr. s. 664-694. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Historia literatury rosyjskiej XX wieku : praca zbiorowa
POZ/ODP:
pod red. Andrzeja Drawicza ; [aut.] : Grażyna Bobilewicz [et al.] ; z prac Zakładu Literatur Wschodniosłowiańskich [>>] Instytutu Slawistyki PAN [Polskiej Akademii Nauk].
Wiek dwudziesty był dla rosyjskiej literatury czasem wielkiej próby. Wkroczywszy weń z rozmachem, dziedzicząc przesłanie klasyków: Turgieniewa, Tołstoja, Dostojewskiego, literatura z zapałem współtworzyła europejską rewolucję artystyczną, kroczyła w jej czołówce, olśniewała i dawała wzorce do naśladowania. Przewrót bolszewicki dramatycznie zakłócił tę sytuację, choć konsekwencje tego stały się widoczne nie od razu. Nowa władza w ciągu kilkudziesięciu lat różnymi metodami osłabiała i zrywała związki Rosji z resztą świata, a także kwestionowała rolę literatury jako rzeczniczki nowego widzenia i pojmowania rzeczywistości.Wiek dwudziesty był więc porą zmagań literatury rosyjskiej o swoją istność i tożsamość. Literatura wyszła z tych walk poturbowana i przetrzebiona. Zawsze jednak pozostawała literaturą wielką, a w swoich rzeczywistych osiągnięciach bogatą i fascynującą. Tworzona w kraju i za granicą, rozpowszechniana w obiegu oficjalnym i "samizdatowym", przyciągała i nadal przyciąga uwagę świata.
Historia literatury rosyjskiej XX wieku jest próbą przedstawienia tej wielkiej przygody i zmagań rosyjskiego pisarstwa bez stosowanych dawniej uproszczeń, przemilczeń i zafałszowań. Czytelnicy znajdą tu pisarzy już w Polsce znanych, lubianych i popularnych: Zoszczenkę, Bułhakowa, Bunina, Pasternaka, Mandelsztama, Sołżenicyna, Brodskiego, Babla, Jerofiejewa; lepiej poznają twórców, o których wiemy mniej, a którzy w pełni zasługują na bliższą prezentację ich dorobku. Autorzy nie wyrzucają też pochopnie za burtę tych, których w minionym okresie lansowano oficjalnie, a którzy nadal reprezentują wartości trwałe i nieprzemijające: Gorkiego, Szołochowa, Majakowskiego, Aleksieja Tołstoja i innych.
Historia literatury rosyjskiej XX wieku przestawia obraz literatury jako cyklu procesów, z jej twórcami, dziełami i perypetiami i z konieczności skrótowo potraktowanym kontekstem polityczno-społecznym i kulturowym.
UWAGI:
Bibliogr. s. 664-694. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Opowieść o człowieku, który po rewolucji październikowej stał się bohaterem państwa radzieckiego. Pisał zaangażowane wiersze i malował plakaty propagandowe. To także historia burzliwego trójkąta miłosnego, który Majakowski tworzył z Lili i Osipem Birkami. Jedne z najpiękniejszych wierszy miłosnych w rosyjskiej poezji to te, w których wychwalał swoją muzę, Lili. Stawką było życie jest też opowieścią o człowieku, który z czasem coraz bardziej krytycznie oceniał skutki rewolucji i z przerażeniem patrzył, w jakim kierunku podąża komunizm.Opierając się na nieznanych dotąd listach i dokumentach, odkrytych w tajnych archiwach, Jangfeldt z rozmachem opisuje życie Majakowskiego w środowisku artystycznym rewolucyjnej Rosji, wnikliwie analizuje najważniejsze utwory poety, barwnie opisuje jego relacje z kobietami. Tropi jego fobie i obsesje. Z biografii wyłania się portret artysty w służbie ideologii i w pogoni za własnymi pragnieniami. To także kronika mrocznych czasów formowania się Związku Radzieckiego.
UWAGI:
Bibliogr. s. 553-561. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
