Ks. dr Edward Chat jest absolwentem Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1950 roku. Specjalistyczne studia teologii dogmatycznej na KUL-u (1956-1963) zakończył promocje doktorską.
Kościół, Żydzi, Polska to nie tylko książka, to wydarzenie! Po sukcesie czytelniczym wywiadu-rzeki p.t. Bóg, Biblia, Mesjasz, w którym ks. prof. W. Chrostowski odpowiadał na pytania dotyczące naukowego czytania i wykładania Biblii, otrzymujemy kolejny tom pasjonujących rozmów. Tym razem wybitny biblista opowiada Grzegorzowi Górnemu i Rafałowi Tichemu o swoim zaangażowaniu w dialog katolicko- i polsko-żydowski. Odsłania przy tym szereg mało znanych faktów, ilustrując kulisy i bezdroża tego trudnego procesu. Przedstawia m.in. okoliczności wielu głośnych wydarzeń, jak np. konfliktu o Karmel czy sporu o krzyż w Oświęcimiu. Bez względu na wymogi tzw. "politycznej poprawności" ukazuje rzeczywisty stan i perspektywy relacji Kościoła z Żydami i z judaizmem.
UWAGI:
Bibliogr. publikacji ks. prof. Waldemara Chrostowskiego s. 561-[645].
Podróż drogą trzech wielkich religii. Książka ta - skierowana do wszystkich którzy w kwestii bibliojnej podchodzą z otwartym sercem i otwartym umysłem - poświęcona jest wspólnej historii trzech religii monoteistycznych: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. W trakcie historycznego rozwoju wykształciły one więcej cech wspólnych niż nam się na ogół wydaje lub też chcieliby nas o tym przekonać fundamentaliści. Głównym przedmiotem zainteresowania autora jest historia, a nie teologia. Wspólne korzenie to książka napisana przez archeologa na podstawie fascynujących materiałów, jakich w ostatnich 25 latach dostarczyły naukowe badania biblijne i archeologiczne. Jej funcamentem jest głębokie i niepodważalne przekonanie, że w gruncie rzeczy wszyscy jesteśmy dziećmi Abrahama.
Niniejsza książka powstała na bazie nowo opracowanego, broszurowego zapisu wykładów otwartych, prowadzonych w Wyższym Seminarium Duchownym w Toruniu (1997/1998). Wykłady te zostały zainspirowane tekstem zaczerpniętym z Deklaracji soborowej `Nostra aetae` i mogą stanowić także jego specyficzny komentarz: `Kościół Chrystusowy uznaje bowiem, że początki jego wiary i wybrania, stosownie do zbawczego misterium Boga, znajdują się już u patriarchów, Mojżesza i proroków. Wyznaje, że wszyscy wierzący w Chrystusa, synowie Abrahama w porządku wiary, objęci są powołaniem tego patriarchy, a zbawienie Kościoła mistycznie wyobrażone jest w wyjściu narodu wybranego z ziemi niewoli. Dlatego Kościół nie może zapomnieć, że poprzez ten lud, z którym Bóg w swoim niewysłowionym miłosierdziu zechciał zawrzeć dawne przymierze, otrzymał Objawienie Starego Testamentu i czerpie pokarm z korzenia szlachetnej oliwki, w ktorą wszczepione są gałązki oliwnej dziczki pogan. Kosciół wierzy bowiem, że Chrystus, nasz Pokój, poprzez krzyż pojednał Żydów i pogan oraz jednych i drugich w sobie uczynił jednością`.
