Miejska Biblioteka Publiczna

Dlaczego zebry nie mają wrzodów to fascynujące kompendium współczesnej wiedzy na temat psychofizjologii stresu, łączący perspektywy czterech dyscyplin: psychologii, neurologii, immunologii i endokrynologii. Autor wnikliwie opisał, co dzieje się z człowiekiem, gdy doświadcza stresu. Dzięki lekturze zrozumiemy, w jaki sposób oddziaływanie stresu na organizm ludzki wpływa na całe nasze życie, czyniąc nas podatnymi na choroby cywilizacyjne, wywołując m.in. zaburzenia pamięci i funkcjonowania mózgu, otyłość czy cukrzycę. Stresu nie można wyeliminować, ale zrozumienie mechanizmów tej reakcji, jej przyczyn i efektów, pomoże nam radzić sobie z otaczającym światem. Nieważne, jak wielki jest nasz konflikt z członkiem rodziny czy jak mocno zdenerwowała nas utrata miejsca parkingowego, rzadko uciekamy się do załatwienia tego rodzaju spraw przez walkę na pięści. Podobnie, raczej rzadko się nam przytrafia konieczność zaczajenia się i osobistego pokonania naszej przyszłej kolacji. Chodzi o to, że my, ludzie, żyjemy wystarczająco dostatnio i wystarczająco długo, i jesteśmy wystarczająco inteligentni, by generować wszystkie możliwe rodzaje stresujących zdarzeń jedynie w naszych głowach. Ile hipopotamów zamartwia się tym, czy ich ubezpieczenie społeczne będzie ważne do końca ich życia lub tym, co mają powiedzieć na pierwszej randce? Z Przedmowy Nie znam książki w języku polskim, która tak kompleksowo i z tak szerokiej perspektywy poruszałaby problematykę relacji stresu i zdrowia. (...) Dodatkowym atutem książki Sapolsky`ego jest duża dawka humoru i dający się wyczuć entuzjazm Autora, który sprawia, że obok niekwestionowanej wartości naukowej jest to po prostu bardzo przyjemna lektura. Z recenzji dr Małgorzaty Guzowskiej - Dąbrowskiej Podręcznik ten można czytać jak książkę "do poduszki"; jak w każdym dobrym kryminale jest w niej bowiem o seksie, śmierci i bezsennych nocach. Z recenzji dr hab. Aleksandry Łuszczyńskiej Uważam, że książka ta powinna być lekturą obowiązkową dla studentów psychologii, co najmniej uzupełniającą dla studentów medycyny (...) i biologii, a dodatkowo jako pozycja godna uwagi dla studentów socjologii i antropologii biologicznej. Oczywiście będzie też bardzo przydatna dla nauczycieli akademickich, który prowadzą zajęcia w jakikolwiek sposób związane z zagadnieniem wpływu stresu na organizm człowieka (...). Z recenzji prof. Bogusława Pawłowskiego

Autorka pokazuje, że umysłowość dziecka jest znacznie bogatsza niż umysłowość osoby dorosłej. Podczas gdy dorośli często funkcjonują jak sterowane z zewnątrz automaty, przeżywając kolejne monotonne dni, dzieci podchodzą do życia niczym podróżnicy do nieznanych krain. Według Gopnik, dzieci tworzą "wydział do spraw rozwoju i badań" gatunku ludzkiego, podczas gdy dorosłym przypisuje zajmowanie się produkcją i zarządzaniem. Dzieci, niczym mali naukowcy, wyciągają wnioski w oparciu o analizy statystyczne, przeprowadzają przemyślne eksperymenty oraz stawiają twórcze hipotezy, które trudno byłoby wymyślić przeciętnemu dorosłemu.

System edukacyjny oparty jest przede wszystkim na dominacji, opresji i zależności. Marshall Rosenberg skonstruował alternatywny system, którego rdzeniem stała się metoda Porozumienia Bez Przemocy w szkole. Już nie tylko o rozwiązanie typowych problemów szkolnictwa, ale przekształcenie samego paradygmatu edukacji. To edukacyjny system oparty na sprawiedliwości, odpowiedzialności i współzależności, w którym respektuje się potrzeby dzieci, uczy je współuczestnictwa, a nie tylko biernego asystowania. Dotychczas dzieci były tak wychowywane, by przede wszystkim słuchać autorytetów, odczuwać lęk i własną niewiedzę, natomiast szkoła była "fabryką", która posługuje się tylko jednym schematem. Spowodowało to, że uczniowie nie odczuwali satysfakcji z procesu nauki i nie potrafili porozumieć się z nauczycielami. PBP w szkole opiera się na wzajemnym szacunku i zaspokojeniu potrzeb zarówno uczniów, jak i nauczycieli, a także pomaga rozwiązywać nawet najbardziej palące i najgbłębsze konflikty. Rosenberg w Edukacji wzbogacającej życie analizuje także działania szkół opartych na metodzie PBP, porównuje je ze standardowymi, a także przedstawia sposoby wdrażania metody PBP w praktyce.

I ty możesz być Super tatą to druga ksiązka Doroty Zawadzkiej telewizyjnej Super niani poświęcona problemom wychowania dzieci. Tym razem książka adresowana jest do ojców, przyszłych i tych, którzy maja już dzieci, ale jeszcze niepewnie czują się w swej roli. Pokazuje jak ważna jest i jak wdzięczna może być rola ojca. Autorka pomaga zrozumieć, co zmienia się w rodzinie w momencie pojawienia się dziecka, jak zmieniają się relacje z partnerką. Podpowiada jak zrozumieć potrzeby dziecka, partnerki, jak przetrwać pierwsze rodzinne burze. W książce czytelnik znajdzie szereg konkretnych wskazówek (zadania do wykonania) jak budować zaufanie we wzajemnych relacjach z dziećmi, zaspokajać ich potrzeby. Dowie się jak bawić się z dziećmi, żeby czas spędzony z nimi był wartościowym, twórczym i radosnym przeżyciem. Lektura obowiązkowa dla wszystkich ojców.