Dlaczego bez szczegółu nie ma ogółu? Czym różni się fakt od faktu podanego czytelnikom? Czy na pewno Z zimną krwią Trumana Capote’a jest pierwszą powieścią non-fiction? Do czego może służyć reporterowi bardzo długi szalik? Dlaczego Hanna Krall jest Mondrianem reportażu, a nie Chagallem? Czego uczyła reporterki i reporterów "Gazety Wyborczej" Małgorzata Szejnert? Jak Ryszard Kapuściński używał pisarskiej wolności? Czy reportaż gonzo to tylko Ameryka po narkotykach? Czy reporter może używać fantazji? A może reportaż to jedynie "wiara, że coś się zdarzyło"?
"Słowo w reportażu ma rolę świadka. Niestety, świadek czasem mija się z prawdą, chociaż przysięgał, że nie skłamie - pisze Szczygieł. - My, reporterzy i reporterki, jesteśmy w potrójnym klinczu (taki raczej w sporcie nie istnieje, ale chcę podkreślić złożoność sytuacji). Z jednej strony jest świat, którego kołem zamachowym bywa kłamstwo, i są rozmówcy o niestabilnej pamięci. Z drugiej - mamy tylko siebie: nasze oczy, nasze uszy i nasze mózgi, a więc bardzo ograniczony aparat postrzegania. Z trzeciej - nieobiektywny, uznaniowy język, który nie umie być wiarygodnym świadkiem".
Nowa książka Mariusza Szczygła jest esejem napisanym z miłości do reportażu. To lektura dla wszystkich, którzy kochają ten gatunek oraz dla tych, którzy mają wątpliwości, czy jest wiarygodny, a także poradnik dla tych, którzy sami chcą pisać.
UWAGI:
Bibliografia przy rozdziałach. Oznaczenia odpowiedzialności: Mariusz Szczygieł.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Każda mama chce szczęśliwych, zdrowych dzieci... oraz chwili świętego spokoju od czasu do czasu.
W czasach popularnych blogów i Facebooka wszyscy stali się ekspertami od wychowywania, a matki zaczęły prześcigać się w byciu idealnymi. Bez względu na twoje wybory - niezależnie od tego, czy chodzi o karmienie piersią, szkołę czy pieluchy - zawsze znajdzie się ktoś, kto powie, że robisz coś źle.
Jeśli ciebie też boli głowa, gdy czytasz o perfekcyjnych mamusiach, które zawsze są fit, prowadzą własny biznes, a ich idealne maluchy deklamują Pana Tadeusza z pamięci, ta książka jest właśnie dla ciebie. Ten zbiór błyskotliwych i szczerych esejów, który rozprawia się ze szkodliwym Mitem Idealnej Matki, przywróci ci wiarę w twoje rodzicielskie kompetencje.
Jeśli kochasz swoje dzieci najmocniej, jak potrafisz, ale: - nie masz zamiaru karmić ich piersią aż do zerówki; - potrawy, które im gotujesz nigdy nie wyglądają jak z Pinteresta - czasami zamykasz się z telefonem w łazience, ignorując pytania "mamo, jesteś tam jeszcze?"; - nie wyobrażasz sobie spędzenia pięciu lat życia, bawiąc się z dziećmi na dywanie; - jesteś mistrzynią w podnoszeniu głosu, ale też... mistrzynią w przepraszaniu; - czasami przejdzie ci przez myśl, by zakneblować dzieciom buzie taśmą izolacyjną.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: [redakcja] Avital Norman Nathman ; [przełożyła Kinga Markiewicz].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Sergiusz Pinkwart, który pracował z Marią Czubaszek nad jej ostatnią książką "Dzień dobry, jestem z Kobry" rozmawia z ludźmi jej bliskimi, by stworzyć portret najbardziej niesztampowej damy showbiznesu. Pani Maria bawiła swoim ciętym poczuciem humoru kilka pokoleń Polaków, ale bardzo mało osób wiedziało, jaka jest naprawdę.
BARWNY ŻYCIORYS LEGENDARNEGO MIASTA. Fotoplastikon historyczny, ciekawostki i nieznane szczegóły wielkich wydarzeń. Obrazy zapadające w pamięć. Galeria pomnikowych postaci, które ożywają pod drapieżnym piórem tandemu Koper-Stańczyk.
Czy Polska może istnieć bez Wilna? Ostatnie siedemdziesiąt lat udowadnia, że jest to możliwe, ale polska dusza mocno straciła na tej separacji.
Jak magię miasta, porównywanego do Paryża i Jerozolimy, jedną ze stolic polskiej przedwojennej kultury i elegancji, przełożyć na język zrozumiały dla współczesnego pokolenia?
Wehikuł czasu prowadzony wprawną ręką znanych popularyzatorów historii - Sławomira Koprą i Tomasza Stańczyka - zaprasza na pokład.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 540-550. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Sławomir Koper, Tomasz Stańczyk.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Autorka wybrała bardzo niekonwencjonalną metodę literacką, nawiązującą do tej, którą zastosował Jarosław Marek Rymkiewicz w encyklopediach "Słowacki" i "Leśmian" czy Antoni Słonimski w "Alfabecie wspomnień". W formie uporządkowanych alfabetycznie esejów opracowała różnorodne przejawy aktywności Liceum i zarazem środowiska krzemienieckiego. Dzięki hasłowej formie opisu, w 45 esejach udało się autorce omówić więcej zagadnień niż mogłaby pomieścić klasyczna monografia Liceum i miasta, w którym funkcjonowało. W książce znajduje się ponad 70 archiwalnych ilustracji, część z nich jest po raz pierwszy publikowana.
UWAGI:
Bibliografia przy rozdziałach. Indeksy. Oznaczenia odpowiedzialności: Bożena Gorska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Co zostaje po śmierci bliskiej osoby? Przedmioty, wspomnienia, urywki zdań... Narrator porządkuje książki i rzeczy po zmarłej matce. Jednocześnie rekonstruuje jej obraz - mocnej kobiety, która umiała żyć wedle własnych zasad. Wyczulona na słowa, nie pozwalała sobą manipulować, w codziennej walce o szacunek - nie poddawała się. Była trudna, I odważna. W tej książce nie ma sentymentalizmu - matka go nie znosiła - są za to czułość, uśmiech i próba zrozumienia losu najbliższej osoby. Jest też opowieść o tym, jak zaczyna odchodzić pierwsze powojenne pokolenie, któremu obiecywano piękne życie.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 182-[183]. Oznaczenia odpowiedzialności: Marcin Wicha.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
