Nie wiem, czy "Świderski" mnie lubił, czy nie, ale kiedy w Zemście dostawałem okłaski, lał mnie po nodze. To musiało być z zazdrości, bo przecież nie mógł mnie tak mocno lać bezwiednie (...) W jednej ze scen Zemsty, kiedy siadał obok mnie na kanapce, wyglaszając swoją kwestię Cześnika, z całej siły walił mnie ręką w nogę. Bolało okropnie i miałem odbite jego pięć palców na udzie. Poskarżyłem się Gustawowi Holoubkowi, który poradził mi, żebym mu "oddał". "Jak to", pytam Gucia, "mam mu oddać?". W końcu "oddałem mu", to znaczy w odpowiednim momencie szybko nogę odsunąłem. Świderski wtedy z całą siła uderzył ręką w drewniany kant kanapki, syknął z bólu i wyszeptał do mnie: "Jeden zero, panie Wiesiu, jeden zero...". fragment książki.
UWAGI:
Publ. klubu "Świat Książki" nr 6113.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wartość i siłę rodziny odkrywa się powoli, dojrzewając latami do tej wiedzy, twierdzi Autor, dlatego właśnie teraz napisał książkę o tym, jak bardzo ważna jest w jego życiu rodzina - ta, z której się wywodzi - i ta, która dziś go otacza: żona Barbara, córka Marianna, syn Maciej, synowa Samanta i wnuczka Matylda. Dzieje rodziny Stuhrów sięgają siedemnastego wieku. Europejskie korzenie prowadzą do Dolnej Austrii. Najstarsze zdjęcia pokazują pradziadków Annę i Leopolda, którzy w latach siedemdziesiątych XIX wieku sprowadzili się z Wiednia do Krakowa i tu już pozostali. W opowieści Jerzego Stuhra historia rodziny splata się z historią Krakowa, Polski i Europy. W domowym archiwum zachowały się fotografie, portrety, krzyż zasługi, szabla, filiżanka i swerwantka - wokół tych przedmiotów snuje się prawdziwa i rekonstruowana historia rodziny. Wielkie miłości, niezwykłe charaktery, trudne decyzje, narodziny i śmierć, śluby i rozwody, sukcesy i porażki, radości i smutki...
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Nie jest łatwo słowami oddać piękno ludzi, ich znaczenie dla nas, wagę czasu, który przeżyliśmy - a jeszcze trudniej dzięki nim trafić do innych ludzi w sposób, który ich poruszy. Trzeba mieć zdolność zaczarowywania słów, by żyły nie papierowym, ale prawdziwym życiem, a do tego jeszcze otwarte serce i umysł na ludzi i świat. Zofia Kucówna w Szarej godzinie potrafiła nadać minionym dniom blask autentyczności, choć wokół zmierzcha, a nawet zapadł już zmrok. Twarze zszarzały jak na czarno-białej fotografii, a jednak dzięki słowom Autorki ożywają w nas. Dziś przywykliśmy do krzykliwych i kolorowych zdjęć, nie zdając sobie sprawy, że paradoksalnie, wbrew tym barwom i zgiełkowi, są one martwe. I nieprawdziwe. I męczące. Dlatego z taką radością sięgamy po Szarą godzinę. Po spokój i piękno spojrzenia. Z dystansem i miłością. Po jędrność i wyrazistość słów, harmonijnie złączonych z mądrym pogodzeniem się z otaczającym nas światem. Głębia wyobraźni i pozytywna energia spowodują, że Szara godzina porwie serca czytelników i na pewno nie będą żałowali czasu spędzonego z tą książką. [Tadeusz Zysk]
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 005460 od dnia 2024-05-06 Wypożyczona, do dnia 2024-07-05
W tej niezwykłej książce, Gustaw Holoubek wskrzesza czasy swego dzieciństwa i młodości w rodzinnym Krakowie. Opowiada o rodzinie, przyjaciołach, kolegach i nauczycielach. Prowadzi nas ulicami, którymi chodził codziennie, daje nam odczuć klimat, koloryt i magię tego miasta, odtwarza atmosferę lat przed wojennych, czasu okupacji i pierwszych lat po wojnie. Szczęśliwy los ocalił Kraków i zachował go w takim stanie, jak w czasach narratora, dzięki temu te wspomnienia mają i będą miały zawsze realne tło, są swoistym przewodnikiem po mieście wielkiego aktora, który opisuje je słowami zakochanego, zauroczonego jego pięknem.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
