Szepty dzieciństwa to pełna emocji historia zwykłej rodziny. Pod jednym dachem mieszkają: on, ona, dwójka dzieci i jej ojciec. Wszystko mogłoby układać się pięknie, gdyby nie to, że senior rodu topi smutki w alkoholu i żyje wspomnieniami o zmarłej żonie, a nad główną bohaterką krąży widmo wspomnień związanych z okrutną matką. Baśka zaś jest zwykłą trzydziestokilkuletnią kobietą, która pragnie żyć jak inni, mieć pieniądze na nowe ubrania i kosmetyki, chodzić do kawiarni. Pewnego dnia na jej drodze staje Ula, koleżanka ze szkolnej ławki.
Anna Sakowicz pokazuje, jak duży wpływ na dorosłe wybory każdego człowieka ma dzieciństwo. To przejmująca i refleksyjna powieść o rodzinie, uzależnieniach i nie zawsze łatwej do zrealizowania potrzebie normalnego życia.
Szepty dzieciństwa to lektura niezwykle emocjonująca, refleksyjna, wyważona i przemyślana. Nie sposób przejść obok niej obojętnie, nie zachwycić się kunsztem pisarki, jej wnikliwością i inspirującymi przemyśleniami. Wykreowani przez nią bohaterowie mówią naturalnym językiem, pozbawionym sztuczności i udawania. Polecam zdecydowanie, to jedna z tych książek, o których nie możemy szybko zapomnieć. Chylę czoła przed autorką. Wiedziałam już wcześniej, że warto postawić na Sakowicz.Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.
[Anna Grzyb, blog Pisaninka]
Ta książka jest jak ostra jazda kolejką górską - przynosi śmiech, łzy, podekscytowanie, nostalgię, wzruszenia; wraz z bohaterką zaliczycie upajające wjazdy i przerażające zjazdy, a wszystko to w niemal brutalnej w swej prawdziwości formie. Trzymajcie się mocno foteli!
[Katarzyna Konstancja Targosz, pisarka]
Anna Sakowicz napisała niesamowitą powieść. Mocną, trafiającą prosto w serce, skłaniającą do refleksji. Pokazującą, że to przeszłość w dużej mierze decyduje o tym, jak wygląda teraźniejszość. Szepty dzieciństwa nie cichną wraz z ostatnią stroną. Zostają w czytelniku o wiele, wiele dłużej. Polecam serdecznie.
[Magdalena Kordel, pisarka]