Miejska Biblioteka Publiczna

Jak każdego dnia, tak i w piątek 20 września 1918 roku, Ojciec Pio odprawiał - po swej porannej mszy świętej- dziękczynienie przed Krucyfiksem. Już ponad godzinę siedział skulony na drewnianej ławce i kontemplował oblicze Ukrzyżowanego. Wtem zobaczył - jak sam to później określił- tajemniczą postać, z której boku, dłoni i stóp ściekała krew. Postać znikła, a Ojciec Pio zorientował się, że rany przeniosły się na niego. To były stygmaty.

W dwudziestowiecznych dziejach Kościoła było aż 321 stygma-tyków, ale dopiero ten włoski kapucyn był pierwszym stygmatykiem - kapłanem. Nie tylko przecież dzięki stygmatom papież Jan Paweł II wyniósł go 16 czerwca 2002 roku na ołtarze. Ojciec Pio był człowiekiem nieustannego cierpienia, ale też nieustającej miłości. Był spowiednikiem, którego Bóg obdarzył łaską przenikania ludzkich sumień. Zrywał nici złych przyzwyczajeń, przenikał do najmroczniejszych głębin duszy. Miał dar uzdrawiania i przewidywania przyszłości. Czy przepowiedział ją Karolowi Wojtyle? To tajemnica papieża...

Kanonizacja pokornego kapucyna jeszcze raz przypomina nam radosną prawdę, że Bóg w wieku wielkich wojen, totalitaryzmów i terroryzmu ukazuje światło nadziei ludziom dobrej woli i nie opuszcza swoich dzieci.