Miejska Biblioteka Publiczna

Normalna rzecz, że poeci piszą o języku (w gruncie rzeczy cała poezja o nim jest), kiedy jednak filolog uprawia poezję, to rzecz dużo bardziej godna uwagi. Agnieszka Frączek - germanistka, leksykograf, historyk leksykografii - wybrała twórczość dla dzieci. Jej wiersze są radosne, spontaniczne, na pozór bezładne, co czytelników może zmylić. Warto się poddać tej żywiołowej poezji, popłynąć z jej nurtem. Tym razem Autorka zabiera nas w podróż po kraju językowych pułapek, gdzie bez mapy (słownika) poruszać się strach. Z Agnieszką Frączek poczujemy się tam bezpieczniej.

Wiersze Agnieszki Frączek przeniosą Was do ciekawych miejsc: bliskich Wam i dalekich, znanych i nieznanych, zwykłych i niesamowitych. Będziecie uczestnikami zabawnych sytuacji. Czytanie wierszy "trudnych niesłychanie" sprawi, że nauczycie się poprawnie i ładnie mówić. Czytajcie je na głos sobie, rodzicom, recytujcie z logopedą i nauczycielem. Bawcie się nimi, wcielając się w bohaterów tych historyjek - możecie, będąc panną Wiką, fikać koziołki, czy mknąć na rolkach niczym Werka (tylko uwaga, niech z tego nie zrobi się jakaś aferka!). Życzę udanej zabawy - konsultant logopedyczny Iwona Podlasińska.

Co się kryje między okładkami tej książki? Przysłowia. Przysłowia wplecione w wiersze. Przysłowia objaśnione prozą. Przysłowia ukryte w zagadkach. Ta książka wyjaśnia - rymem i prozą - czym jest przysłowie, podpowiada, jak odróżnić przysłowie od frazeologizmu, zachęca do zabawy nimi. A przede wszystkim: bawi!

Jedna literka, a zmiana wielka to książka o homofonach (nie mylić z hełmofonami!), czyli takich wyrazach, które brzmią identycznie, ale różnią się pisownią i znaczeniem. Tak jak kod i kot, smog i smok albo, za przeproszeniem, gatki i gadki. Trzeba postępować z nimi niezwykle ostrożnie! Ale niech nikt sobie nie pomyśli, że to nie jest wesoła i rozbrykana książka dla wesołych i rozbrykanych Czytelników, tylko jakaś poważna rozprawa naukowa. Poważna?! Nigdy w życiu! Poczytajcie zresztą o gatkach Zdzicha, o Czesi, śpiącej na grzędzie, o spadających z nieba wyrkach... a sami się przekonacie, że o powadze nie może tu być mowy. [Agnieszka Frączek]

Dziecko najczęściej uczy się przez zabawę, dlatego wierszyki umieszczone w tej książeczce to dobry materiał do zabaw słowno-skojarzeniowych. Stworzone przez autorkę niesamowite sytuacje (jeleń z lejkiem, jajo ze smokiem Alojzym, wyczyny ładnego radnego i tytułowego kelnera Kornela) ubarwione ciekawym, niecodziennym słownictwem (lura, landara, kubrak, jard, nadbagaż itp.) sprawiają, że dzieci chętnie słuchają wierszy, uczą się ich na pamięć i z ochotą wielokrotnie powtarzają.Na końcu książeczki zamieszczono słowniczek wyrazów trudnych lub mało używanych. Stanowi on pomoc edukacyjną dla rodziców, nauczycieli oraz terapeutów i jest kolejną okazją do poszerzania wiedzy. - Iwona Podlasińska, logopeda.

Zwykle teatr kojarzy nam się z czymś do oglądania, czyli WIDOWISKIEM, prezentowanym WIDZOM ze sceny, po której się hasa wśród dekoracji i rekwizytów.Natomiast nasz teatr dzieje się na stole lub wokół stołu, a większość zaproponowanych pomysłów to SŁUCHOWISKA, czyli taki teatr, który posługuje się dźwiękiem: słowem, muzyką i najróżniejszymi odgłosami - śpiewem ptaków, szumem wiatru, skrzypieniem drzwi - a obrazy pojawiają się w wyobraźni SŁUCHACZA.

Co to są "trzeszczyki"? Trzeszczące wierszyki, oczywiście.No dobrze, ale co to są te "trzeszczące wierszyki"? A, to już trudniejsza sprawa... W dodatku szalenie niebezpieczna!"Trzeszczyki" to takie teksty, których głośne czytanie może się skończyć złamaniem, zwichnięciem, a w najlepszym razie zasupłaniem języka. Czytanie po cichu grozi wybuchem absurdalnej wesołości,czkawką, a nawet pęknięciem ze śmiechu. Zaglądanie w głąb tej książki jest więc ryzykowne niczym skok na bungee! Ale tak samo ekscytujące. I w dodatku zabawne.

Pączek, kanapka, kawka to wyrazy wieloznaczne. W języku polskim jest ich bez liku. - W "Kanapce" też! Do jedzenia czy siedzenia? To już sprawdźcie sami!...

Chcesz wymienić krowę na worek krówek? A może nie wiesz, jak zaadresować list do wujka w Chełmie? Z każdym tego typu problemem możesz przyjść do Kantoru wymiany liter i dokonać korzystnej transakcji ortograficznej. Ale uważaj! O osiemnastej kantor zamykany jest na zasuwkę.

Marcin Brykczyński igra z idiomami, buduje wokół nich rymowaną narrację. Czytelnicy znajdą pod każdym wierszem ich słowniczki, ugruntują więc swą wiedzę o najpopularniejszych frazeologizmach języka polskiego. Trudno tu zatem nie dostrzec i waloru dydaktycznego całego przedsięwzięcia. Jest ono jednak przede wszystkim przednią zabawą, pokazującą zarazem, jak wielką zdolnością przetwórczą słów i ich giętkością charakteryzuje się nasza ojczyzna-polszczyzna.

To wcale nie takie proste - mówić wyraźnie! Na szczęście - ćwiczy się codziennie, rozmawiając, słuchając, czytając. Dzięki wierszom logopedycznym Agnieszki Frączek - ta gimnastyka słowna to czysta przyjemność i zabawa, tak w tym wierszu: Syn Szymona mimo szadzi Wzdłuż szyn szałwię sobie sadzi, kelner Kornel całą lwiarnię lurą karmi kulturalnie, kicia kica w rytmie cza-czy, pracz na cacy się próżniaczy... Takich fisiów jest tu w bród. A w nich ćwiczeń ciut.

Są takie słowa, w których uważne oko (lub ucho) odkryje nazwy zwierząt. Zwierzęta trafiają tam na różne sposoby - albo przez przypadek (jak mucha do dMUCHAnia, a kuc do KUCania), albo w wyniku pewnych (słusznych czy nie) skojarzeń (stąd ślimak w ŚLIMAczeniu się, a świnki w ŚWINIEniu).

Świat aż się roi od byków. Pół biedy, jeśli taki byk ma rogi i pasie się na łące. Gorzej, kiedy nie ma ani rogów, ani nawet łat, a zamiast brykać w koniczynie poprzez nasze słowa wdziera się na salony. O, takie bezrogie byki językowe to są dopiero groźne! Próbowałam je kiedyś okiełznać, a potem zgromadzić w książce Byk jak byk. Ale gdzie tam! Nie zmieściły się. Napisałam więc kolejną książkę - tę, którą trzymasz w ręku. I w niej jednak zmieściło się tylko stadko językowych byków. Cała reszta wciąż gdzieś się czai i kopytka zaciera z radości, kiedy otwieramy usta albo chwytamy za pióro. Zachęcam więc: wybierz się na łowy. I złap byka za rogi!