Miejska Biblioteka Publiczna

"Leżeli na podłodze spleceni w majestatycznym, zastygłym uścisku, ubrani od stóp do głów w nowiutkie śnieżnobiałe stroje nowożeńców, a uśmiech na ich twarzach był nieomylnym znakiem łączącej ich miłości. Należało siłą wyłamać drzwi po alarmach sąsiadów zaniepokojonych ciszą i brakiem ruchu w mieszkaniu. Od paru dni Joan Dolgut nie wychodził po chleb, nie słychać też było tęsknych dźwięków jego fortepianu, do których wszyscy zdążyli się przyzwyczaić. Musieli leżeć na podłodze ciemnej kuchni już dwa lub trzy dni, ale z ich zimnych ciał do tej pory emanowała miłosna gorączka." [fragment tekstu]Ukryj pełny opis