Miejska Biblioteka Publiczna

Gdy sierżant Pascoe zaczynał śledztwo w sprawie morderstwa sprzed pięciu lat, uważał, że będzie to spokojna "akademicka" robota. Wkrótce jednak pojawiły się nowe tropy i... trupy, a uładzony uniwersytecki świat przestał mu się jawić jako oaza spokoju. Sabaty czarownic i seanse spirytystyczne, zawodowe zawiści, rzeczywiste i domniemane romanse. I dwie zamordowane kobiety... Jego szef, inspektor Dalziel, poruszał się w tym świecie z gracją słonia w składzie porcelany. Wrodzona arogancja i fatalne maniery inspektora prowadziły go od konfliktu do konfliktu w... samo serce mrocznej tajemnicy.

Prawie w każdym mieście jest taki Calliope Club - dyskretny, trochę zapuszczony lokal, w którym można się napić, obejrzeć świński film i nikomu nie dzieje się krzywda. Kiedy jednak Peter Pascoe dowiaduje się, że w jednym z tych filmów komuś naprawdę stała się krzywda, wszystko się zmienia. Jego informatorem jest dentysta, Jack Shorter, któremu Pascoe bardzo chciałby móc zaufać. Niestety, na Shortera pada nieprzyjemne podejrzenie związane z pewną nieletnią pacjentką. Nic dziwnego, że podinspektor Dalziel zachowuje sceptycyzm wobec zapewnień dentysty - nawet po tym, jak włamanie do Calliope i podpalenie przynosi ofiarę śmiertelną. Pascoe zaczyna podejrzewać, że sprawa jest dużo poważniejsza - i dużo paskudniejsza - niż się na pierwszy rzut oka wydaje.

Mary Dinwoodie zostaje znaleziona martwa w rowie po wieczorze spędzonym z przyjaciółmi w pubie. Następnego dnia tajemniczy nieznajomy dzwoni do miejscowej gazety i cytuje przez telefon Hamleta. Tak rozpoczyna się kariera Dusiciela z Yorkshire. Na podinspektorze Dalzielu literackie telefony nie robią wielkiego wrażenia. Wpada w gniew dopiero kiedy sierżant Wield wzywa na pomoc jasnowidza. Językoznawcy, psychiatrzy, spirytyzm - to dla Dalziela jedna wielka bzdura. Wszyscy tylko czekają na okazję, żeby zrobić z niego idiotę.Tymczasem Dusiciel zabija jeszcze raz. I jeszcze.

Życie Patricka Aldermanna jest usłane różami, od chwili gdy jego cioteczna babka Florence zmarła wśród kwiatów, a on odziedziczył po niej Rosemont House wraz z cudownymi ogrodami. Kiedy jego przełożony, Dick "Dandys" Elgood, sugeruje Peterowi Pascoe, że Aldermann jest mordercą (po czym odwołuje swoje oskarżenie), przed komisarzem staje najeżony kolcami problem - zwłaszcza że tymczasem kadet Singh, pierwszy azjatycki policjant w Yorkshire, dogrzebuje się nadzwyczaj ciekawych informacji na temat Daphne Aldermann, eleganckiej żony Patricka. Podinspektor Dalziel usiłuje się cofnąć w czasie do epoki Imperium Brytyjskiego, narzucając Singhowi rolę swojego orientalnego służącego.

Zgony trzech starszych mężczyzn nie byłyby niczym niezwykłym, gdyby nie fakt, że wszyscy trzej zmarli w tę samą burzową listopadową noc. I wszyscy zmarli gwałtowną śmiercią. Wezwany do zbadania sprawy komisarz Pascoe ze zdumieniem stwierdza, że jeden policjant jest już w tę sprawę zaangażowany – jako jeden z podejrzanych. Na łożu śmierci jedna z ofiar wskazała cel, który trudno przeoczyć: podinspektora Dalziela. Wszystko wskazuje na to, że podinspektor bawił na suto zakrapianej kolacji, a potem wsiadł do samochodu i spowodował wypadek. Dalziel twierdzi, że jest niewinny, ale cała sytuacja podważa zaufanie do Wydziału Kryminalnego. Biorąc zaś pod uwagę fakt, że równolegle toczą się jeszcze dwa śledztwa, nawet pokaźne gabaryty podinspektora mogą nie wystarczyć, żeby przeważyć szalę na korzyść policji z Yorkshire…