Miejska Biblioteka Publiczna

W roku 2015 podczas Europejskiej Nocy Literatury w Londynie dziennikarka zapytała mnie, jak żyło mi się pod Jasną Górą. Dokładnie w tamtej chwili, prześwietlonej reflektorami, postanowiłam zawrócić do drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych, wysiąść na częstochowskim dworcu, by znów iść przed siebie z walizką. Tak, nad rozlewiskami Tamizy, w ciągu wielu nieprzespanych nocy napisałam opowieść o biednej dziewczynie z prowincji, która stara się przetrwać w mieście, o poszukiwaniu swojego miejsca, o przyjaźniach i pierwszej namiętnej miłości, toczącą się w szalonym rytmie kaprysów skrzypcowych Paganiniego, których słuchałam podczas pisania.
[Wioletta Grzegorzewska]