Miejska Biblioteka Publiczna

Wojna domowa w Mozambiku. Pewnej nocy José Antonio Maria Vaz słyszy strzały. Chwilę później na scenie teatru sąsiadującego z piekarnią, której jest pracownikiem, znajduje rannego dziesięciolatka - uznawanego za proroka i uzdrowiciela - przywódcę bandy ulicznej. W ciągu dziewięciu nocy spędzonych na dachu piekarni José pozna jego historię : pożar wioski, w której urodził się Nelio, brutalne zabójstwo kilkumiesięcznej siostrzyczki dokonane na jego oczach, życie wśród partyzantów, a następnie na ulicach Maputo. Mankell zabiera czytelnika w podróż po świecie baśniowym, lecz okrutnym opowiada o dzieciach, które musiały szybko wydorośleć w kraju opętanym wojną. Piękna, poruszająca, wielowarstwowa powieść, uważana za jedną z najważniejszych w dorobku Henninga Mankella.

W sielskiej szwedzkiej Skanii dokonuje samospaleniamłoda cudzoziemka. Następnego dnia od ciosu siekierą ginie były minister sprawiedliwości. Co łączyło dziewczynę z byłym politykiem, a także z kolejnymi ofiarami: znanym handlarzem sztuki i podrzędnym paserem?

Inspektora Kurta Wallandera - głównego bohatera powieści "Morderca bez twarzy" Henninga Mankella - poznaliśmy już kilka lat wcześniej na kartach świetnego kryminału "Fałszywy trop". I tym razem znakomity szwedzki powieściopisarz, dziennikarz i dramaturg spełnił oczekiwania miłośników oryginalnych, inteligentnych historii kryminalnych. "Morderca bez twarzy" to zarówno trzymająca w napięciu ponura historia kryminalna jak również opowieść o człowieku, który - jak to często w literaturze, ale i w życiu bywa - nie potrafi oddzielić ponurej rzeczywistości zawodowej od i tak już skomplikowanego życia rodzinnego. A wszystko to z zimowym krajobrazem Szwecji w tle.Kurt Wallander - rozwiedziony meloman, przechodzący kryzys wieku średniego inspektor policji w Ystad, mający, jakże by inaczej, kłopoty z alkoholem i własną wkraczającą w dorosłość córką, próbuje rozwikłać sprawę śmierci dwojga staruszków. Mord na parze starych rolników dokonany został w bestialski sposób bez jakiegokolwiek jasnego bądź prawdopodobnego motywu. Okrucieństwo dokonanego zabójstwa pozwala podejrzewać, że mogła to być zemsta. Szybko okazuje się, że spokojne życie rolnika z Lenarp skrywało przez całe dziesięciolecia wiele tajemnic, o których nie wiedział nikt z jego najbliższych. Czy za sprawą podwójnego morderstwa stoją, zjeżdżający do Szwecji z różnych stron świata uchodźcy i emigranci? W Skanii narastają rasistowskie nastroje a inspektora Wallandera coraz mocniej przygnębia i przeraża brutalizacja życia a przede wszystkim brutalizacja morderstw. Drobiazgowa, ale pełna pasji praca całego zespołu, którym kieruje Wallander, pieczołowite zbieranie śladów, sprawdzanie każdego tropu przynosi w końcu efekty. Okazuje się, że ostatnie, jedyne słowo jakie wypowiedziała umierająca staruszka miało kolosalne znaczenie. W "Mordercy bez twarzy" Henning Mankell stworzył barwną panoramę Szwecji początku lat dziewięćdziesiątych z wyrazistym, nieco zgorzkniałym, ale sympatycznym bohaterem, który swoją pracowitością i nieustępliwością zaraża cały zespół. W utworach szwedzkiego powieściopisarza widać również jego pasję dziennikarską. Mankell chętnie i często pisze o współczesnej Szwecji, jej obywatelach, opiekuńczości państwa, aktywności społecznej i perspektywach zawodu policjanta.

Niepojęta śmierć, prywatne śledztwo i zbrodniczy spisek...

Louise Cantor, archeolożka, przylatuje do Sztokholmu na sesję naukową. Przy okazji odwiedza swojego syna Henryka. Nie będzie im jednak dane uściskać się i porozmawiać - Louise znajduje zwłoki chłopaka w jego mieszkaniu. Okoliczności świadczą o samobójstwie, ale matka nie daje temu wiary. Louise odszukuje swojego eksmęża i razem zaczynają dochodzenie.
Kim naprawdę był ich syn? Dlaczego wybrał się do Afryki i co tam odkrył?
W notatkach Henryka Louise trafia na słowa: Niebawem odłożę na bok materiały dotyczące prezydenta Kennedy`ego i jego przeklętego mózgu. Są dla mnie tylko podręcznikiem, przewodnikiem po świecie kłamstw. I tym samym zaprowadzą mnie do prawdy.

Najnowszy kryminał Henninga Mankella i ostatnie śledztwo szwedzkiego komisarza!

Kurt Wallander przenosi się do domku pod Ystad i sprawia sobie psa, o czym zawsze marzył. Komisarz starzeje się, cierpi na różne dolegliwości i samotność.

Pewnego dnia dowiaduje się, że będzie dziadkiem. Ojcem dziecka i przyszłym mężem Lindy jest Hans, syn Hakana von Enkego, emerytowanego oficera marynarki wojennej. Podczas przyjęcia z okazji swoich 75. urodzin Hakan von Enke opowiada Wallanderowi historię z lat 80. XX wieku, kiedy na szwedzkie wody terytorialne wtargnęła obca łódź podwodna, a on otrzymał rozkaz, by jej nie atakować.

Po latach von Enke jest bliski rozwiązania tamtej zagadki, ale któregoś dnia znika. Komisarz rozpoczyna prywatne dochodzenie i trafia na zaskakujący wątek szpiegowski, sięgający czasów zimnej wojny...

Mija lato 2001 roku, Linda, córka Kurta Wallandera, ukończyła szkołę policyjną i wkrótce rozpocznie pracę w komisariacie w Ystad. Po powrocie do rodzinnego miasta zatrzymuje się u swego autorytarnego ojca, traktującego ją jak nastolatkę. Linda odnawia znajomość z przyjaciółkami szkolnymi, Zebrą i Anną. Policja dostaje anonimowe zgłoszenie o płonących na jeziorze łabędziach, a kilka dni później o spalonym cielaku. Niedługo potem Birgitta Medberg, badająca stare, zapomniane ścieżki w Skanii, nie wraca do swego domu. Okazuje się, że została brutalnie zamordowana. Anna wyznaje Lindzie, że widziała w Malmö... swojego ojca. A przecież ten zniknął z jej życia wiele lat temu! Linda, umówiona z Anną, nie zastaje jej w domu i pełna podejrzeń rozpoczyna poszukiwania. Kurt Wallander, prowadzący śledztwo w sprawie morderstwa, ani myśli słuchać jej teorii dotyczącej zniknięcia Anny.

Noc świętojańska. Troje przyjaciół dla zabawy odgrywa w lesie zaplanowaną wcześniej maskaradę. Nie wiedzą, że są obserwowani. Po dwóch miesiącach policja odnajduje ich ciała, z pociskiem w głowie. Ginie również jeden ze współpracowników komisarza Wallandera. Czy coś łączy obie sprawy? Wallander szuka mordercy, ten jednak wyprzedza go zawsze o krok...