Książka jest zapisem ostatniego spotkania Ryszarda Kapuścińskiego z uczniami i studentami z włoskiego miasta Bolzano, w którym mieszkał niegdyś Bronisław malinowski. Czytelnik odnajdzie w niej niepowtarzalną atmosferę bliskiej rozmowy z autorem Podróży z herodotem, a także jego wykład na Uniwersytecie Trydenckim i biografię pióra dwojga włoskich dziennikarzy" nataliny Mosny i Alberto Conciego.
UWAGI:
Podtyt. wg okł.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dlaczego zginął Karl von Spreti to mała książeczka, którą napisałem w Meksyku na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. W Ameryce Łacińskiej był to okres nasilenia walk partyzanckich. W 1967 roku ginie Che Guevara i jego oddział zostaje rozbity w Boliwii, ale w tym czasie w innych krajach istnieją jeszcze ruchy partyzanckie Między innymi w Wenezuelii, w Kolumbii, Ekwadorze oraz w Gwatemali. Jeden z oddziałów tej gwatemalskiej partyzantki zamordował ówczesnego ambasadora Niemieckiej Republiki Federalnej w stolicy Gwatemali i nadano temu ogromny rozgłos. Jak to często bywa, w mediach przedstawiano sprawę bez próby zrozumienia o co właściwie w tym wydarzeniu chodzi. Ponieważ znałem Gwatemalę, mieszkałem w sąsiednim Meksyku, napisałem tekst, który był jakby polemiką z tą falą nonsensów i uproszczeń, które się rozlały w prasie światowej. Napisałem o Gwatemali, która była i jest jednym z najnieszczęśliwszych krajów Ameryki Środkowej i Ameryki Łacińskiej, krajów niekończących się dyktatur, niekończących mordów politycznych, niekończących zabójstw, niekończącej się makabry i biedy. Wyjaśniłem, w jakim kontekście dokonane zostało morderstwo ambasadora, który w tym czasie był w bardzo dobrych stosunkach z reżimem. Reżimem okrutnym i dyktatorskim. Potępiając sam fakt morderstwa, wyjaśniłem, w jakiej sytuacji do niego doszło. - Ryszard Kapuściński.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"W Afryce nie szukałem przygód, nie polowałem na słonie i nie kopałem diamentów - pisze Kapuściński we wstępie. - Byłem korespondentem Polskiej Agencji Prasowej i miałem pisać o tym, co tam na miejscu zasłyszałem czy zobaczyłem, o tym, co się tam działo. A działo się wtedy wiele. Spędziłem w Afryce blisko sześć lat w jej najbardziej burzliwym i niespokojnym okresie, zresztą pełnym dobrych - choć czasem za łatwych - nadziei. Był to przełom dwóch epok - kończył się kolonializm, zaczynała się niepodległość. "
To jedno z najwybitniejszych świadectw dekolonizacji Afryki w literaturze światowej. (z "Posłowia" Jana J. Milewskiego)
Chciałoby się wierzyć, że spostrzeżenia Kapuścińskiego - te sprzed lat, na temat świata, który przeminął - nie są już ponurą rzeczywistością. Chciałoby się wierzyć też w to, że podróż po dzisiejszej Rosji obyłaby się bez tylu absurdów i kuriozów. Rzecz w tym, że to, co sobie wyobrażamy my - z Unii Europejskiej, dalekie jest od prawdy o tym, "co jest", jak również o tym, "co było" w Rosji. Może nie jest to najlepsza rekomendacja, ale chciałabym, aby ludzie sięgali po tę książkę, aby pozbawić się złudzeń, że z dystansu można zrozumieć ten kraj i tych ludzi. Nie można... ale można przeczytać "Imperium".
UWAGI:
Bibliogr. s. 332-[334].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
