Nigdy nie wiadomo, kiedy sie widzi kogoś po raz ostatni. Nie pamięta się ostatniego słowa, spojrzenia, grymasu twarzy, dźwięku. Dopiero potem mozolnie przez pamięć przedzierają się drobne gesty, do których dotarła już przyszłość, więc nie są już takie same i wszystkie świadczą o zbliżającym się.Nigdy nie wiadomo, kiedy sie widzi kogoś po raz pierwszy.Nic tego nie zapowiada, dopiero potem przeszłość staje sie oswojona i na zapas wiadoma. Więc raz na jakiś czas, nieokreślony, przychodzi taki dzień, w którym zwykłe drobiazgi zaczynają coś znaczyć, wypowiadane słowa nabierają mocy, a imiona stają się ludźmi, którzy odmieniają nasz los. [Katarzyna Grochola]
