Akcja tej powieści rozgrywa się w Paryżu. A jednak można tu spotkać krokodyle. To powieść o mężczyznach. I kobietach. O kobietach, którymi jesteśmy, którymi chciałybyśmy być, którymi nigdy nie będziemy, którymi może się staniemy. To opowieść o kłamstwie. Ale także opowieść o miłości, przyjaźni, zdradzie, pieniądzach, marzeniach. To powieść pełna śmiechu i łez. Ta powieść to życie. Iris i Joséphine są siostrami. Obie mają po czterdzieści kilka lat, ale na tym podobieństwa się kończą. Iris jest bogata i piękna, ale od chwili, gdy wyszła za mąż odczuwa głównie pustkę, nie potrafiąc znaleźć jakiegoś wyższego celu w życiu. Marzy, by wyrwać się ze szponów nudy i stać się kimś zupełnie innym. Joséphine, historyczka specjalizująca się w dwunastym wieku, ma bardziej przyziemne problemy. Mieszka na przedmieściach z dwiema córkami i ledwo wiąże koniec z końcem. Na jednym z przyjęć Iris, by zrobić wrażenie na gościach, rzuca mimochodem informację, że pracuje właśnie nad powieścią historyczną. Złapana w sidła własnego kłamstwa, z którego nijak nie może się wyplątać, zleca swojej siostrze napisanie powieści, którą mogłaby wydać pod swoim nazwiskiem. Zatopiona po uszy w długach, Joséphine tak naprawdę nie ma wielkiego wyboru...
